Πιάνοντας ένα mormyshka. Μέρος δεύτερο. Επιλογή τόπου. Τακτικές και τεχνικές αλιείας

Στο πρώτο μέρος του άρθρου μιλήσαμε για την προετοιμασία ενός αλιευτικού ταξιδιού, δηλαδή για την επιλογή εργαλείων και εξοπλισμού. Τώρα ας μιλήσουμε για την ίδια τη διαδικασία του ψαρέματος.

I. Προοπτικός τόπος.

Για να κερδίσει ένας στρατηγός πρέπει να επιλέξει σωστά το πεδίο της μάχης. Και ένας ψαράς χειμώνα για να πιάσει ειρηνικά ψάρια στη mormyshka έδωσε τόσο την αλιευμάτων και την ευχαρίστηση - ένα καλό μέρος για μια τρύπα.

1. Αναζήτηση.

Σε μεγάλες υδάτινες περιοχές συναντάτε μεγάλα τρόπαια. Ωστόσο, και μαντέψτε τον τόπο είναι πιο δύσκολο, επειδή θα πρέπει να εξερευνήσετε την ανακούφιση του πυθμένα. Εδώ είναι πιο ορθολογικό να χρησιμοποιήσετε ένα ηχοβολιστικό. Ή να πάτε στο κόλπο - να προσανατολιστείτε στα ίχνη των οπών από "έμπειρους" ψαράδες.

Το ίδιο κόλπο λειτουργεί και σε μικρές υδάτινες περιοχές. Ωστόσο, εδώ μπορείτε να βρείτε στοιχεία στα παράκτια ορόσημα.

Η επιλογή του τόπου επηρεάζεται επίσης από την εποχή του έτους. Κατά την πρώτη παγετώδη περίοδο, τα ψάρια παραμένουν κοντά στην ακτή και σε ρηχά νερά, όπου τρέφονται ενεργά. Τον κουφό χειμώνα - γυρίζει πίσω στα βάθη.

2. Αναγνώριση με μάχη.

Βρέθηκε δυνητικά πολλά υποσχόμενη θέση. Περαιτέρω γεωτρήσεις, εναλλάσσοντάς τες με κλιμακωτή σειρά προς κάθε κατεύθυνση σε απόσταση 5-7 μέτρων. Μετρήστε το βάθος. Μπορείτε να κάνετε ένα φλοιό από πολλές τρύπες. Η τροφοδότηση με ρεύμα, κατά κανόνα, γίνεται μέσω της δεύτερης οπής πάνω από την τρύπα εργασίας.

Το επόμενο βήμα - γυρίστε γύρω από κάθε σημείο και κάντε μερικά leads. Αν υπάρχει ψάρι, συνήθως ανταποκρίνεται στα πρώτα καλώδια. Μην μείνετε στη θέση σας για μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς αντίδραση στο δόλωμα - πηγαίνετε σε άλλη τρύπα. Σημειώστε τα σημεία όπου υπήρξαν τσιμπήματα. Γύρω από αυτά μπορείτε να ανοίξετε μερικές ακόμη τρύπες.

3. Επιλογή δολώματος.

Είναι καλό να πειραματιστείτε με δόλωμα όταν βρεθεί μια πολλά υποσχόμενη τρύπα. Τα παθητικά ψάρια, κατά κανόνα, αντιδρούν καλά στους σκώρους, ενώ τα ενεργά ψάρια θα μπουν στον πειρασμό από τα συνηθισμένα ψίχουλα ψωμιού.

Αν στοχεύετε σε τσιπούρες, προτιμάτε φρέσκο, ζωντανό σκώρο. Για τις κατσαρίδες αρκεί η κατεψυγμένη τροφή ή η ψίχα ψωμιού.

II. Τεχνική αλιείας για το δόλωμα mormyshki.

Κάθε ψαράς έχει τη δική του ατομική τεχνική, όπως κάθε δεξιότητα, που διαμορφώνεται σταδιακά με την εμπειρία. Πολλά εξαρτώνται από τις συνθήκες, τη διάθεση των υποβρύχιων κατοίκων, την εποχή του έτους και το μοντέλο του mormyshka. Δεν υπάρχουν καθολικά συστήματα. Ας επισημάνουμε μερικές γενικές αρχές.

1. Η εποχή του έτους και η δραστηριότητα της εμψύχωσης/του παιχνιδιού.

Η εξάρτηση είναι απλή. Στον πρώτο πάγο και πριν από την άνοιξη, τα πεινασμένα ψάρια αντιδρούν καλύτερα στη γρήγορη κίνηση. Στις κουφές χειμερινές παύσεις (έως και 5 δευτερόλεπτα), απαιτούνται ομαλές κινήσεις. Μερικές φορές είναι χρήσιμο να μετακινείστε ή να πατάτε στον πυθμένα.

2. Προτιμήσεις ψαριών.

Η διάθεση των υποβρύχιων κατοίκων μπορεί να γίνει αντιληπτή μόνο με την παρουσία τους στη δεξαμενή. Απερίφραστα απαντήσει στο ερώτημα "πώς να πιάσει σωστά σε μια mormyshka (με ένα συνημμένο) το χειμώνα" - είναι αδύνατο. Ωστόσο, υπάρχουν μερικές συμβουλές στις οποίες μπορείτε να βασιστείτε.

3. Αγωγές σε στάσιμα νερά.

Κατά κανόνα, η καλωδίωση είναι ένας κύκλος πολλών συνδυασμών. Συχνά τα ψάρια αντιδρούν καλά σε μια απροσδόκητη διακοπή και αλλαγή του ρυθμού της καλωδίωσης. Ακολουθούν οι βασικοί τρόποι εμψύχωσης ένα ψάρι-δόλωμα:

4. ιδιαιτερότητες της καλωδίωσης mormyshka στο ρεύμα.

Σε συνθήκες κινούμενου νερού εφαρμόζεται συχνά το λεγόμενο "let down". Mormyshka χαμηλώνεται στον πυθμένα, και στη συνέχεια σιγά-σιγά να δώσει την ελευθερία να κινηθεί προς τα κάτω με μικρά βήματα. Το πλεονέκτημα μιας τέτοιας καλωδίωσης είναι ότι μπορείτε να καλύψετε μεγάλο χώρο κάτω από την τρύπα.

5. Κατά τη διαδικασία αλιείας.

• Ο ψαράς του χειμώνα πρέπει να κάθεται με την πλάτη στον άνεμο και να ρίχνει τη σούγκα αντίθετα από την κατεύθυνσή του. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσει να αποφύγει την εμπλοκή της πετονιάς και των θραυσμάτων πάγου,
• Η πετονιά πρέπει να ρίχνεται ενάντια στον άνεμο, αυστηρά προς τη μία πλευρά. Διαφορετικά, δεν θα αποφύγετε τις επικαλύψεις και τους κόμπους,
• Πώς να τραβήξετε σωστά την πετονιά; Σε αυτή την περίπτωση, είναι προτιμότερο να δείτε μια φορά παρά να διαβάσετε εκατό φορές. Περίπου το σχήμα έχει ως εξής: Το σύστημα είναι το εξής: Η πετονιά δεν είναι η πρώτη φορά που την πιάνουμε. Το επιθυμητό τσίμπημα. Αισθάνεστε το ψάρι στο αγκίστρι.

Βήμα 1: Σηκώνετε το δεξί σας χέρι (αυτό στο οποίο κρατάτε το καλάμι) όσο το δυνατόν περισσότερο. Δεύτερον - κοντά στην τρύπα, παίρνετε την πετονιά με δύο δάχτυλα. Σηκώνετε το αριστερό χέρι προς τα πάνω, αντίστοιχα κατεβάζετε το δεξί χέρι και παίρνετε επίσης προσεκτικά την πετονιά κοντά στην τρύπα.

Βήμα 2. Σηκώστε και πάλι το δεξί χέρι (και τα δύο στο ύψος των ώμων). Σε αυτό το σημείο έχετε ήδη βγάλει από το νερό μερικά μέτρα από το εργαλείο (μπορείτε να μετρήσετε εκ των προτέρων το μήκος. Σε έναν ενήλικα άνδρα είναι περίπου 1,5 μέτρο). Ξεσφίγγετε τα δάχτυλα του αριστερού και αφήνετε τη θηλιά.

Το βήμα 1 επαναλαμβάνεται ξανά. Τώρα μπορείτε να πετάξετε το καλάμι και να τραβήξετε προσεκτικά την υπόλοιπη πετονιά.

Συμπέρασμα

Εν κατακλείδι, θα επαναλάβουμε για άλλη μια φορά. Με την εμπειρία οι δεξιότητες εξασκούνται, ως εκ τούτου, η τεχνική της αλιείας με mormyshki σταδιακά κάθε ψαράς χειμώνα έχει τη δική του. Το ίδιο ισχύει και για την επιλογή των ακροφυσίων και τις αποχρώσεις της τακτικής. Αυτό το υλικό παραθέτει τα σημεία που μπορούν να διευκολύνουν τη διαδικασία εκμάθησης του mormyshing για αρχάριους.

Συγγραφέας: Bob Nudd είναι ειδικός ψαράς με πάνω από 20 χρόνια εμπειρίας και νικητής πολλών διαγωνισμών.