Ταύρος πέστροφας σε topwater: τα καλύτερα δολώματα και σύρματα

Παρά την ιδιαίτερη αγάπη μου για τη χρήση διαφόρων βυθιζόμενων δολωμάτων όταν πιάνω καρφιά, τα τσιμπήματα σε αυτά είναι πολλές φορές κατώτερα από εκείνα κατά την αλιεία με topwaters. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι όλες οι επαφές συμβαίνουν ακριβώς μπροστά στα μάτια σας, και είναι μια απερίγραπτη ευχαρίστηση, ειδικά όταν συνειδητοποιείτε ότι έχετε κάνει τα πάντα σωστά και είναι αποκλειστικά δική σας η αξία. Γι' αυτό στο παρόν άρθρο αποφάσισα να δώσω προσοχή στα επιφανειακά δολώματα και στις εξελίξεις μου σχετικά με τη χρήση τους κατά τη διάρκεια του κυνηγιού του ποταμίσιου κουρσάρου.

Αυτή τη φορά δεν θα σας καθυστερήσω πολύ, οπότε ας ξεκινήσουμε....

Πιάνοντας θέσεις

Το γεγονός ότι ο επιβήτορας είναι πιο δραστήριος κατά τη διάρκεια του πρωινού ή του βραδινού λυκόφωτος, ελπίζω να το γνωρίζουν όλοι, καθώς και το γεγονός ότι αυτή την ώρα βγαίνει πιο συχνά για να τραφεί σε ρηχά νερά. Μπορεί να είναι το στόμιο ενός μικρού ποταμού που εκβάλλει σε ένα μεγάλο ποτάμι, το συνηθισμένο ρολό ή η όχι λιγότερο συνηθισμένη αμμώδης ακτή, που πλένεται από τις ανοιξιάτικες πλημμύρες. Επίσης, μην ξεχνάτε τις άκρες των μικρών νησιών, που βρίσκονται ακριβώς πάνω στο κύριο ρεύμα και το χωρίζουν σε δύο μέρη. Γενικά, μας ενδιαφέρουν όλα τα σημεία όπου υπάρχει ρηχό νερό που συνορεύει με περιοχές με γρήγορο ρεύμα.

Αλλά το πιο σημαντικό σημείο είναι η παρουσία του γόνου σε αυτό το σημείο, το οποίο είναι το κύριο αντικείμενο του κυνηγιού για την υδρορροή. Πολύ συχνά πηγαίνω στα προγραμματισμένα σημεία ακόμη και εκ των προτέρων και απλώς παρατηρώ τι ώρα βγαίνει ο σέρβερ για να τραφεί, τη διαδρομή του, τα πιο συχνά σημεία επίθεσης ή αν βγαίνει καθόλου εδώ. Αυτά τα στοιχεία θα μας φανούν χρήσιμα περισσότερες από μία φορές, γιατί κάποιες φορές μπορεί να μην υπάρχει καθόλου μάχη στην επιφάνεια και ο επιβήτορας, παρόλα αυτά, να τρέφεται πολύ ενεργά και απλά να μην εμφανίζεται στην επιφάνεια. Παρεμπιπτόντως, είναι αυτή η συμπεριφορά μπορεί να εξεταστεί καλά στην ύφεση, όταν η παρουσία των sherespera δίνουν αποκλίνουσες εδώ και εκεί κύκλους στην επιφάνεια του νερού.

Δολώματα

Poppers

Αυτά τα δολώματα κατά τη διάρκεια της καλωδίωσης είναι ικανά να εκπέμπουν δυνατούς ήχους με ένα χαρακτηριστικό "χτύπημα", που θυμίζει θηρευτή που κυνηγάει στην επιφάνεια. Όλα αυτά συνοδεύονται από μια θάλασσα από πιτσιλιές και προσελκύουν τέλεια τόσο τον λούτσο όσο και την πέρκα. Αλλά τουλάχιστον στον τόπο μας στον ποταμό Δνείπερο ή τον ποταμό Sozh, ο επιβήτορας προτιμά μια ταχύτερη εκδοχή της καλωδίωσης, κατά την οποία ο popper δεν προλαβαίνει να "γουργουρίσει", αλλά παράγει μόνο μια βεντάλια από πιτσιλιές νερού.

Παρά την ποικιλία των μοντέλων που παρουσιάζονται στην αγορά μας, στην πραγματικότητα υπάρχουν μόνο μερικοί βασικοί τύποι αυτών των δολωμάτων. Διαφέρουν μόνο από το σχήμα του σώματος ή τη θέση του δολώματος στο νερό κατά τη διάρκεια της παύσης. Όσον αφορά το σχήμα, είναι είτε αρκετά παχιά δολώματα σε σχήμα κώνου με μεγάλη επιφανειακή εγκοπή, είτε αντίθετα πολύ αδύνατα - με ένα μικρό "μπάλωμα". Τα πρώτα είναι πολύ σταθερά στο κύμα, δίνουν περισσότερους παφλασμούς, όταν η καλωδίωση πηγαίνει σχεδόν ευθεία και κατά τη διάρκεια της παύσης, κατά κανόνα, παίρνουν θέση στο νερό με κλίση περίπου 45 μοιρών. Τα δεύτερα θα μας φανούν χρήσιμα σε πιο ρηχά μέρη, γιατί όταν το πάτημα πρακτικά δεν βυθίζονται και "πηγαίνουν" λίγο πιο πλατιά με μικρή ποσότητα πιτσιλίσματος.

Έχω ήδη γράψει παραπάνω ότι ο επιβήτορας προτιμά μια ταχύτερη εκδοχή της καλωδίωσης από τα τυπικά αρπακτικά. Ταυτόχρονα όμως, όσο παράξενο κι αν ακούγεται, του αρέσουν και οι παύσεις, ειδικά αν το ψάρεμα γίνεται παρουσία κύματος. Αντέχουν "mkhatovskie" 5-6 δευτερόλεπτα όπως κατά την αλίευση λούτσου, φυσικά, δεν αξίζει τον κόπο, αλλά 1-3 δευτερόλεπτα για να διαθέσει για μια παύση είναι πολύ πιθανό και ακόμη και απαραίτητο. Κατά τη διάρκεια αυτού του χρόνου, το popper έχει χρόνο να ταλαντευτεί μερικές φορές στο κύμα, μοιάζοντας με ένα ζαλισμένο και αποπροσανατολισμένο ψάρι. Λοιπόν και ο επιβήτορας, όπως και κάθε άλλο αρπακτικό, δεν μπορεί να χάσει ένα τόσο εύκολο θήραμα και επιτίθεται αμέσως. Μερικές φορές υπήρχαν ακόμη και αλιεία, στην οποία ο αριθμός των τσιμπήματα κατά τη διάρκεια της παύσης ήταν πολύ μεγαλύτερος από ό, τι κατά τη διάρκεια της ενεργού φάσης της καλωδίωσης.

Όσον αφορά το μέγεθος του popper, το επιλέγω, όπως και κάθε άλλο δόλωμα, με βάση τις συγκεκριμένες συνθήκες του τόπου ψαρέματος. Κατά κανόνα, ξεκινώ με μεγαλύτερα δολώματα και στη συνέχεια, αν υπάρχει ενδιαφέρον γι' αυτά, αλλά δεν υπάρχουν τσιμπήματα - πηγαίνω προς την κατεύθυνση της μείωσης.

Σχετικά με τα χρώματα δεν ενοχλούν πραγματικά, όπως λένε, πάρτε αυτό που είναι, αλλά εξακολουθούν να προτιμούν "naturals" και κατά προτίμηση κάποια αντίθεση σημείο στο πίσω μέρος για την ευκολία του οπτικού ελέγχου.

Αγαπημένα:

Περιπατητές (walker).

Και αυτό το είδος του δολώματος είναι ακόμη πιο δημοφιλές μεταξύ των "zhereshatniki" από ό, τι poppers, και σε μικρά μεγέθη είναι γενικά η μόνη επιλογή που μπορεί να ερεθίσει το ιδιότροπο "καλοκαίρι" zherekh. Το σχήμα του σώματος στον όγκο μοιάζει με ένα ελαφρώς κυρτό πούρο και, κατά κανόνα, όλα αυτά μεταξύ τους κάτι παρόμοιο. Επίσης, ένα πολύ χαρακτηριστικό γνώρισμα αυτού του τύπου δολώματος είναι η θέση του βρόχου στερέωσης - δεν είναι απευθείας στον άξονα του wobbler, αλλά με ελαφρά καθοδική κλίση. Κατά τη διάρκεια της καλωδίωσης μοιάζει με ένα ψάρι που τρέχει τρομαγμένο μακριά από το αρπακτικό στην επιφάνεια του νερού, πολύ καλό όταν ψαρεύετε στις πιο ρηχές περιοχές ή στα κενά μεταξύ των χόρτων. Χάρη σε αυτές τις κινήσεις, που θυμίζουν φίδι ή περπάτημα του σκύλου με λουρί (αγγλιστί - walking the dog), οφείλει το όνομά του.

Waulker καλωδίωση κατά την αλίευση ακριβώς sherespera επίσης ελαφρώς διαφορετική από την "λούτσος" - αντί για ευρεία γλιστρήματα χρειαζόμαστε μια παραλλαγή που μοιάζει με "πέρκα wank", αλλά με ελαφρώς ταχύτερο ρυθμό και με πολύ μικρό πλάτος. Σε αντίθεση με τους "παπατζήδες", προτιμώ να μην κάνω καθόλου παύσεις, ακόμα και το αντίστροφο - αν δω ότι το καρφί δείχνει ενδιαφέρον, επιταχύνω την καλωδίωση. Σε περίπτωση που ένα ψάρι χάσει το δόλωμα σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να σταματήσει, γιατί στις περισσότερες περιπτώσεις θα ακολουθήσει τουλάχιστον μία ακόμη επίθεση πριν το καρφί χάσει εντελώς το ενδιαφέρον του και γυρίσει πίσω.

Υπάρχει και ένα άλλο πιο χαρακτηριστικό λάθος - πολλοί αρχάριοι επικεντρώνονται μόνο στο κύμα και αμέσως κάνουν μια σύνδεση. Ως αποτέλεσμα, αποδεικνύεται ότι οι ίδιοι δεν αφήνουν τον κουρσάρο να το καταπιεί κανονικά και απλά αρπάζουν τον λυκοκώδωνα κατευθείαν από το ανοιχτό του στόμα. Φυσικά, η υλοποίηση σε δολώματα επιφάνειας και έτσι "κουτσά", και εδώ μειώνουμε και τις δικές μας πιθανότητες για μια επιτυχημένη ψαριά.

Αγαπημένα:

Υπάρχει επίσης ένας ελαφρώς λιγότερο συνηθισμένος υποτύπος αυτών των δολωμάτων - οι ανεμόπτερα. Αυτό είναι μάλλον ήδη μια ελαφρώς διαφορετική κατηγορία δολωμάτων, αλλά παρά την αρνητική άνωση στην αγωγιμότητα εκτελούν το ίδιο "φίδι", πετούν σημαντικά πιο μακριά και είναι πολύ σταθερά ακόμη και σε ένα ισχυρό κύμα. Επιπλέον, αν κάνετε μια μικρή παύση, μπορείτε να τα περάσετε και κάτω από την επιφάνεια.

Στην πραγματικότητα, οι πιο διάσημοι εκπρόσωποι αυτού του τύπου δολωμάτων stud είναι το Jackson Debu Nyoro 85 και το Megabass Coayu Slide Sinker.

"Η βασίλισσα γέννησε τη νύχτα..." ©

Εκτός από τα κλασικά δολώματα επιφανείας, υπάρχουν επίσης ένα σωρό διαφορετικά "υβρίδια" που συνδυάζουν τα κοινά χαρακτηριστικά τόσο των poppers όσο και των wolfers. Το μόνο δόλωμα στο οπλοστάσιό μου που έχει τέτοια χαρακτηριστικά είναι το Lucky Craft Gunfish. Δεν μπορώ να πω ότι το θυμάμαι πολύ συχνά, αλλά υπάρχουν φορές που η έκβαση του ψαρέματος κρίθηκε από ένα wolker "φιδάκι" με μικρή ποσότητα πιτσιλίσματος, κάτι που από το οπλοστάσιό μου μόνο αυτό είναι σε θέση να κάνει.

Ή, για παράδειγμα, Skagit Design Hide Sweeper - είναι γενικά αρκετά εξωτικό στην περιοχή μας βυθιζόμενο δόλωμα, το οποίο ακόμα δεν μπορώ να διαθέσω σε μια συγκεκριμένη κατηγορία. Ωστόσο, εκτελεί ένα υποδειγματικό "ψαροκόκαλο" κατά την καλωδίωση του λύκου, μερικές φορές βουτάει κάτω από το νερό και ταυτόχρονα πιάνει τέλεια καρφιά.

Εδώ μπορείτε επίσης να συμπεριλάβετε με ασφάλεια τα πλωτά ραβδιά ή τα προπλάσματα, τα οποία χρησιμοποιούνται αρκετά και αρκετά όταν πιάνετε καρφιά στην επιφάνεια, αλλά λόγω της χαμηλής επικράτησης του μόνο για να τα πάρετε, πρέπει να προσπαθήσετε πολύ σκληρά.

Τελική γραμμή.

Εκτός από όλα τα παραπάνω, σημειώνω ότι ακόμη και σε μικρό μέγεθος, οποιοδήποτε δόλωμα επιφάνειας, κατά κανόνα, έχει εξαιρετικά χαρακτηριστικά πτήσης. Αυτό, με τη σειρά του, μας επιτρέπει να ελαχιστοποιήσουμε τον κίνδυνο να τρομάξουμε αυτό το πονηρό και προσεκτικό ψάρι, πλησιάζοντας το. Ένα άλλο ενδιαφέρον χαρακτηριστικό που ενώνει όλους τους τύπους των δολωμάτων επιφάνειας, είναι ότι είναι όταν πιάνουν γκρέιλινγκ η παρουσία τουλάχιστον ενός μικρού ανέμου είναι υποχρεωτική - σε μια πλήρη ηρεμία στην περιοχή μας πρακτικά δεν λειτουργούν. Μπορώ μόνο να μαντέψω σε τι οφείλεται αυτό, αλλά τα καρφιά σε τέτοιες συνθήκες προτιμούν τα δολώματα που πηγαίνουν κάτω από την επιφάνεια ή στη στήλη του νερού. Μπορεί να είναι τελείως διαφορετικό για εσάς, αλλά έτσι συμπεριφέρεται εδώ.

Σε γενικές γραμμές, θα πρέπει μόνο μία φορά να πιάσετε το "κλειδί" και να "νιώσετε" το δάγκωμα του καρφιού στην επιφάνεια, καθώς σίγουρα δεν θα θέλετε κάτι άλλο. Διότι η θεαματικότητα αυτής της δράσης δεν συγκρίνεται με τίποτε άλλο και είναι αυτός ο παράγοντας που θα σας "κυνηγάει" συνεχώς στο ποτάμι για μια νέα δόση αδρεναλίνης.

Συγγραφέας: Bob Nudd είναι ειδικός ψαράς με πάνω από 20 χρόνια εμπειρίας και νικητής πολλών διαγωνισμών.