Gebruik van bevroren aas. Primers in aas

Zoals het theater begint met een hanger, zo begint het vissen met een bodemhengel (feeder) met aas en aas. Recepten en varianten van aas heeft de moderne vispraktijk veel ontwikkeld en uitgewerkt.

Aas kan duur en goedkoop zijn. Complexe mengsels met meerdere componenten en eenvoudige, bestaande uit één of twee componenten. De laatste tijd wordt fabrieksaas vaak vervangen door zelfgemaakt aas, maar ook dat wordt gemaakt van kwaliteitsgrondstoffen: biscuitkoeken, broodkruimels, koekjes en andere elementen.

Bij het vissen gebeurt het wel eens dat je al genoeg hebt gevangen, dat er veel tijd voorbij is gegaan, dat het tijd is om in te pakken en naar huis te gaan, en dat er nog veel aas over is, twee of drie liter. Wat moet je ermee doen? Veel vissers gooien de rest van het aas in het water of in de dichtstbijzijnde struiken en gaan rustig naar huis. Maar als het aas goed bleek te zijn, vis verzamelde en voor de bereiding dure en hoogwaardige componenten gebruikte, is het onpraktisch om dit te doen. Mee eens, is het jammer om iets goeds weg te gooien? Zulk aas kan en moet gebruikt worden op de volgende trip, je moet het alleen op de juiste manier bewaren voor dit doel.

Opslagmogelijkheden

Er zijn veel mogelijkheden om kant-en-klaar aas te bewaren tot de volgende vistrip. De eenvoudigste optie is om de rest van het aas in een donkere zak of in een plastic emmer met deksel te doen, in de schaduw te zetten of in de kou te zetten:

Je kunt dit alleen doen als de volgende vistrip voor de volgende dag gepland staat. Het maximale wat er met zo'n aas gebeurt, is dat het uitdroogt. Dat is niet erg, want zelfs speciaal bereid en bevochtigd aas droogt 's nachts voor het vissen op, en 's ochtends moet het nog eens extra bevochtigd, gemengd en gezeefd worden.

Als de datum van de volgende trip niet precies bekend is en je een week of zelfs langer moet wachten voordat je kunt vissen, kun je het aas, vooral de kwaliteit, in een emmer met deksel niet bewaren. Het zal zeker bederven en niet geschikt zijn om mee te vissen. Wat blijft er dan over? Invriezen is de juiste optie! Dit is de beste manier om voedingsmiddelen en halffabrikaten te bewaren, maar het is honderd procent geschikt voor het bewaren van aas.

Bereiding en opslag

We houden dus gebruiksklaar, bevochtigd aas over. Voorwaardelijk kan het invriezen van aas worden verdeeld in twee fasen: voorbereiden voor opslag en direct invriezen.

Na het vissen moet het aas klaargemaakt worden om in te vriezen, het is verkeerd om het meteen in de vriezer te stoppen. Maak het aas klaar voor opslag door het te drogen. Het is voldoende om het gewoon in een kleine laag op een krant te leggen en het te laten liggen, waarbij je het een paar keer omdraait. Het overtollige vocht zal verdwijnen, het aas zal uitdrogen en meer geschikt worden om in te vriezen. Deze stap hoeft niet thuis in de keuken gedaan te worden, je kunt het aas direct na het vissen drogen, tijdens het verzamelen van de spullen - tijdens het drogen van de kooi. Thuis voor opslag wordt zulk aas al klaargemaakt om in te vriezen, en de keuken thuis blijft schoon.

Voor het invriezen van een kleine hoeveelheid aas zijn voedingszakken geschikt, die je in elke keuken kunt vinden. Het is beter om twee zakken te gebruiken, waarbij je de ene in de andere doet. Het is niet nodig om het hele volume van het overgebleven aas in te vriezen. Als er veel aas overblijft, is het beter om het in verschillende kleine porties - briketten - te verdelen en elke portie in aparte zakjes te doen. Plastic voedselcontainers met goed sluitende deksels kunnen ook gebruikt worden om het aas in te vriezen.

De verplichte voorwaarde voor het bewaren van het aas is een strakke verpakking, plus het is noodzakelijk om de lucht zoveel mogelijk uit de zak met aas te verwijderen. De resterende lucht in de zak zal onvermijdelijk leiden tot verweerd bevroren aas, wat de kwaliteit ervan zal verslechteren, en een onjuiste of gescheurde verpakking kan leiden tot het verkrijgen van een vreemde geur, die er na het ontdooien op zal blijven zitten en mogelijk vissen zal afschrikken.

Het aas opnieuw samenstellen

De voorbereiding voor de volgende vistrip begint met het ontdooien van het aas. Je kunt het aas voor vertrek uit de vriezer halen, dan heeft het de tijd om tijdens de reis te ontdooien. Als de visplaats niet ver weg is, kun je er beter van tevoren voor zorgen.

Na het ontdooien kan het aas een beetje moeten "drogen". Overtollig vocht zal zelf worden toegevoegd aan het ontdooiende droge aas uit de zak. Je kunt ook een beetje aromaten toevoegen aan het gereconstitueerde aas. Ontdooid aas kan, net als nieuw aas, alle fysieke eigenschappen krijgen die de visomstandigheden vereisen. Het kan droog gemaakt worden, of het kan overbevochtigd worden voor het vissen in diep water of in sterke stromingen. Het kan worden aangevuld met de nodige additieven - kokosschaafsel, gemalen of korrelige hennep, vlas, of bijvoorbeeld gekleurd paneermeel. Het kan en moet worden aangevuld met voer van (kleine) motten en (of) oparychis.

Eenmalig invriezen is niet moeilijk, maar bij constant gebruik van niet-ingevroren aas bij het vissen moet de visser het conserveringsproces organiseren en speciale labels gebruiken met markeringen op de inhoud van de verpakking en de datum van invriezen. Alleen in dit geval, zonder in de zak te kijken en zonder de zak te ontdooien, is het mogelijk om precies te weten wat er in de zak zit, wanneer de inhoud in de vriezer is geplaatst en in welke omstandigheden het beter is om dit aas te gebruiken.

Gebruik van aarde in lokaas

De moderne vissersgemeenschap (specifiek in het feedervissen) is in dit geval ook verdeeld in twee kampen. Voor sommigen is de grond in het aas een integraal onderdeel, en anderen zien geen praktisch nut van grond in het aas.

Waar haal ik de grond vandaan? Er zijn twee opties. Je kunt het in een viswinkel kopen of het zelf zoeken en bereiden. Je kunt meteen een voorraad aanleggen voor het seizoen:

Voor het zelf prepareren van grond is een minimale set gereedschappen nodig. Een emmer, een zeef met grove mazen en een schep. Een schep voor toeristen neemt niet veel ruimte in beslag in de kofferbak van de auto. Ik heb hem trouwens het hele jaar bij me. Ik zag een geschikte grond, stopte, trok. Heel handig.

Zoekplekken: mollengaten, brandnetelstruiken. Het is absoluut niet aan te raden om grond te gebruiken die bedoeld is voor tuinieren. Dergelijke grond bevat additieven en meststoffen voor de groei van zaailingen of bloemen, om de kieming van zaden te verhogen. Gebruik dergelijke grond alleen voor het beoogde doel.

Bij het voorbereiden van de grond moet je één subtiliteit kennen. Het kan alleen worden verzameld op een mooie dag, zonder regen. Natte grond zal snel bederven (bedekt met schimmel) en is niet geschikt om in te vissen. Natte grond moet meteen worden verwijderd, en voordat je de voorbereide grond in een emmer of zak doet, is het beter om het extra te drogen.

Waar is de grond voor?

1. Het aas verzwaren. Hier is alles duidelijk, de dichtheid en het soortelijk gewicht van de bodem is hoger dan die van het aas. Dit is geschikt voor het vissen op diepe plekken of op een sterke stroming. Dit probleem kan op een andere manier worden opgelost. Je kunt bijvoorbeeld een zwaardere feeder kiezen en plaatsen. En als je die niet bij je hebt of je vist in moeilijke omstandigheden en je bent net door je voorraad heen, dan is het gebruik van klei in het aas een goede manier.

2. Losmaken van het lokaas. De bodem heeft een grote invloed op de fysieke eigenschappen van het aas. Door bijvoorbeeld zand toe te voegen aan zwaar rivieraas wordt het mengsel brokkelig en geschikt voor het vissen in andere omstandigheden. Het belangrijkste is om de maat te weten, een grote hoeveelheid zand kan het aas bederven. Het zal helemaal niet meer "vormen" en kan tijdens de worp uit de feeder vliegen.

3. Lijmen van aas en lokaas. Naast het losmaken van de bodem kan je het aas ook verlijmen. De meest gebruikte methode is het gebruik van korrelaas voor het vangen van karper op de stroming. Wat moet je hiervoor doen? Je moet gestoomd of ingeblikt graan nemen, het in klei rollen en het laten drogen. Zware kleiballen zullen lang uiteenvallen op de stroming, waardoor het graanmengsel langzaam vrijkomt. Er is nog een voordeel aan deze manier van azen. Dergelijk aas zal geen kleine vissen aantrekken en je hoeft je geen zorgen te maken over de staat van het aas.

4. De hoeveelheid aas vergroten. Geld besparen is belangrijk bij het vissen. Goed aas van goede kwaliteit is duur. Als je één keer per maand gaat vissen en zelden goed aas koopt, zal er niets ergs gebeuren voor het gezinsbudget. Maar als je één keer per week of vaker gaat vissen? Dit is waar de primer van pas komt. In plaats van twee pakken aas voor één keer zal het mogelijk zijn om er één uit te geven. Maar je moet je niet laten meeslepen door zo'n "verarming" van het mengsel.

En wat te doen als je het aas thuis bent vergeten? Er ligt een plichtpakket in de auto, voeg daar de grond aan toe, want die is zelfs bij het stuwmeer te vinden. Alles, vissen is gered. Op de een of andere manier is het tenminste mogelijk om te vissen, in plaats van terug te keren naar huis of naar de dichtstbijzijnde winkel te gaan.

5. Een modderig pad maken. Nog zo'n populair onderwerp de laatste tijd. De praktijk wijst uit dat de grond meer moddert dan duur en hoogwaardig aas. Ja, ze zijn ook niet verstoken van dit effect. Modder van de grond en lichte deeltjes van het aas, die stroomafwaarts gaan - dit is een extra aantrekkelijk effect voor vissen.

6. Motten breken en op smaak brengen. Een populair additief bij het feedervissen is kleine mot. Als het in een keer aan de feeder wordt toegevoegd, zal het in een grote klont op de bodem liggen en zullen vissen het snel oppikken. Bovendien zal hij er sneller mee verzadigd zijn. Onze taak is om de vissen te laten zoeken naar kleine mottenlarven tussen het aas. Hiervoor hebben we de bodem nodig. Als het wordt toegevoegd, scheiden de mottenlarven zich van elkaar en blijven ze niet aan elkaar plakken. Goede resultaten in de praktijk tonen gearomatiseerde kleine motten.

Het is bekend dat klei een zeer goed absorptiemiddel is, het absorbeert (neemt in zich op) geuren goed. Als we voor het breken van de mot een droge smaakstof aan de klei toevoegen, krijgen we een dubbel effect. In de vangplaats zullen we niet alleen constant motten voeren, maar ook een portie aromatische modderige grond. De brasem zal zo'n traktatie zeker waarderen!

Conclusie

Tot slot moet worden opgemerkt dat de houdbaarheid van bevroren aas geen beperkingen kent, maar het is beter om onbevroren (gereconstitueerd) aas te gebruiken in ongecompliceerde omstandigheden, op plaatsen zonder grote druk. Toch is vers aas vers aas. Aasgronden zijn een groot gebied voor creativiteit en experimenten. Het is noodzakelijk om te proberen, te zoeken, de beloning hiervoor kan een goede vangst zijn.