Hoe kies je een haak voor spinnend kunstaas?

Vele malen hebben spinvissers te maken gehad met de situatie dat een roofvis het aas pakt, maar niet gehaakt wordt. Dit is niet de schuld van de visser of het roofdier, maar van de verkeerde haken.

Meteen het belangrijkste: haken moeten scherp zijn en de juiste grootte hebben.

De belangrijkste spinpluggen zijn blades, wobblers en siliconen kunstaas.

De haak wordt gebruikt om de gehaakte vis te vangen, vast te haken en vervolgens uit te trekken.

Verschillende haken zijn ontworpen voor verschillende soorten aas:

1. Een oscillerende weerhaak is uitgerust met dreggen, dubbele en enkele haken. In sommige gevallen een haak met vier of meer onderkanten.
2. Een spinnende troller, zoals de oscillerende troller, is ook uitgerust met dreggen, dubbels of enkele haken.
3. Thewobbler is vaker uitgerust met dreggen en enkele haken, minder vaak met dubbels.
4. Siliconen aas is uitgerust met een jigkop, offset haken, enkele, dubbele en dreggen. Grote, meer dan 13 centimeter, zijn uitgerust met speciale jigs, waarin verschillende haken worden gebruikt.

De keuze van de haak voor het spinvissen wordt bepaald door het doel van het vissen. De haak moet de juiste grootte hebben, zodat de vis hem opeet en er goed aan blijft haken. Als de haak groter is dan nodig, zal de vis hem niet kunnen inslikken en gehaakt worden. Er zullen veel blanco aanbeten zijn. Soms zal de vis toeslaan. Als de haak daarentegen te klein is, dan zal de vis de haak inslikken maar niet altijd gehaakt worden. Er zullen veel inhakers zijn.

Voor baars heb je bijvoorbeeld een kleinere haak nodig en voor snoek een grotere. Als de optimale haakmaat is gekozen, zijn er minimale haken en wordt de vis vaker en betrouwbaarder gehaakt. Een belangrijk criterium voor het kiezen van een haak is het passeren van het aas door waterhindernissen: begroeiing, rotsen, haken en alles wat het aas in het water kan vangen.

Haak voor wobbler

Niet altijd zijn de haken waarmee de wobbler is uitgerust, in eerste instantie geschikt en geschikt voor het spinnen. De fabrikant van de wobbler besteedt voornamelijk direct aandacht aan het aas, het laden en het beslag op de tweede plaats. Daarom worden niet altijd haken van goede kwaliteit en de juiste maat geïnstalleerd.

De keuze van de haak voor een wobbler moet worden bepaald door de volgende voorwaarden:

1. De grootte wordt gekozen op basis van het visdoel.
2. De geselecteerde haak mag de wildwobbler niet hinderen.
3. De doorgang van de wobbler door waterhindernissen.

Het gebruik van een enkele haak is gerechtvaardigd bij delicaat vissen volgens het principe van "catch and release". Een enkele haak is minder traumatiserend voor de vis. Haken zonder baard worden ook gebruikt voor dergelijke visserij. De benodigde maat kan worden bepaald aan de hand van de dikte van de wobbler. De dikte mag niet minder zijn dan de spreiding van de gekozen haak.

Het aantal haken op de wobbler wordt bepaald door de taken die aan het aas worden toegewezen. Vaak worden bij het vangen van snoek de drie kleine haken die door de fabrikant zijn geïnstalleerd, vervangen door twee grotere haken. Bij het vervangen moet rekening worden gehouden met de veranderingen in het spel van de wobbler. Het installeren van te zware haken kan de rol van het kunstaas minimaliseren. Het installeren van nieuw beslag beïnvloedt het drijfvermogen van de wobbler. Door het gewicht van het beslag te veranderen, kun je van een drijvende wobbler een neutraal drijvend kunstaas maken, en van een suspender een langzaam zinkend kunstaas. Het veranderen van de haken op een wobbler is een fijnafstelling van de prestaties van het kunstaas.

Wiebelende trollen

Oscillerende bladen zijn in de regel uitgerust met een enkele, dubbele of driedubbele haak. Enkele en dubbele haken worden aan de rollen bevestigd door middel van een kroonring of een vaste verbinding met behulp van een klinknagel of solderen.

Haken permanent bevestigd, voornamelijk geïnstalleerd in de sleeplijn - onthaakt.

Elk van de trollen is ontworpen om bepaalde vissen te vangen. Een kleine sleeplijnvisser is bijvoorbeeld uitgerust met een klein haakje voor het vangen van baars. Bij het knabbelen van een snoek of een grote tapuit zal zo'n haak de vis niet betrouwbaar kunnen vangen. Hij kan ook eenvoudig uitbuigen en bij het uittrekken. Vandaar de conclusie dat de haak moet worden gebruikt die maximaal geschikt is voor het hoofddoel van het vissen.

Voor oscillerende tiners geldt de regel dat de spreiding van de haak of haken ongeveer gelijk moet zijn aan de breedte van de tiners. Maar als je op een wijdbeens karretje kleine mondvissen - baars - wilt vangen, heb je een kleinere haak nodig.

Het Finse bedrijf Kuusamo heeft het op een originele manier gedaan door hun trollers uit te rusten met twee haken tegelijk. Op zo'n karretje vang je zowel snoek als kleine baars. Om de haken te beperken bij het bedraden van de bladen is het raadzaam om dubbele en enkele haken te gebruiken. De haak, die een kleiner onderdek heeft, is zelf al beter begaanbaar dan een tee.

Roterende bladen

De keuze van de haak voor een draaiende troller wordt voornamelijk bepaald door de grootte, niet door het aantal onderlijnen. De grootte van de schoepjes moet ongeveer gelijk zijn aan de breedte van het bloemblad van de draaiende troller. Voor het delicate vissen worden enkelvoudig gehaakte sleeplijnen zonder baard gebruikt.

Penetratie visbek

Bij het vangen van snoekbaars, die een benige bek heeft, worden speciale eisen gesteld aan de scherpte van de punt van de vishaak. De scherpte van de punt moet perfect zijn om zo goed mogelijk in de bek van het roofdier door te dringen.

Het moet duidelijk zijn dat als je een dreg of een dubbele gebruikt, je om de vis te vangen die door de bek breekt, een inspanning moet leveren die drie of twee keer zo groot is als bij het gebruik van een enkele. Daarom is het vaak aan te raden om een enkele te gebruiken. Dan wordt bij het haken van een vis alle kracht op één punt uitgeoefend - de angel van de haak. In dit geval is het veel gemakkelijker om de benige bek te penetreren dan met een dreg, waarbij de haakkracht over drie steken wordt verdeeld, wat respectievelijk het penetratievermogen vermindert. Bij het vissen op forel worden ook haken gebruikt die niet zijn voorzien van een baard. Deze zijn minder traumatiserend voor de vis en hebben een maximaal penetratievermogen.

De doorsteekkracht van de haak wordt ook beïnvloed door de hoek waaronder de vis wordt gehaakt. De hoek tussen de richting van de vislijn (tussen de richting van de kracht die op de haak wordt uitgeoefend) en de angel van de haak moet bij voorkeur nul zijn. Anders zal de inhakingskracht minder zijn, zal de haak onder een hoek binnenkomen, waardoor de vis een betere kans heeft om af te dalen.

Haak een oscillerende troller aan het kunstaas

De positie van de haak op de oscillerende troller is belangrijk. Met een scharnierende verbinding is het makkelijker om een aangebeet vis er met vertrouwen uit te halen dan wanneer de haak in de troller is gesoldeerd of geklonken. Een beweegbare verbinding met de troller geeft de vis minder kans om te verdwalen. Als de snoek op de kaars komt, zijn kop schudt en op alle mogelijke manieren probeert de haak kwijt te raken, zit de haak dankzij de beweegbare verbinding met de trollingmotor stevig in de bek van de vis.

De tegenovergestelde situatie, wanneer de haak is bevestigd in de oscillerende troller stationair, dat is gesoldeerd of geklonken. In dit geval kan de vis tijdens het vangen op een moment komen dat de kop van de vis draait, de troller wordt dan een soort hefboom ten opzichte van de haak. In dit geval, als de lijn strak blijft, komt de snoek gemakkelijk los van de haak.

Stationaire bevestiging van een enkele of dubbele haak in de oscillerende troller werkt niet alleen perfect als onthaking, maar snijdt ook goed door de bek van de vis. Vergeleken met de wartelhaakverbinding zijn er meer knabbels bij de stationaire verbinding. Dit komt doordat, ongeacht hoe de snoek de troller vastpakt, de haak altijd naar de kaak van de vis wordt gericht.

Het blijkt dus dat een starre vaste haak beter is in het vangen van vis, en de haak op de wartelbasis geeft minder kans voor de vis om naar beneden te gaan bij het uittrekken.

Wobbler Passeerbaarheid

Om de doorgang van de wobbler door watervegetatie en andere obstakels onder water te verbeteren, is de wobbler in plaats van de standaard T-stukken uitgerust met dubbele of enkele haken. In dit geval wordt de mogelijkheid om het aas aan snags te laten hangen of tijdens het bedraden aan het gras te blijven haken sterk verminderd.

Dubbele haken worden één tot twee maten groter gekozen dan de standaard haken. Doppelgangers kunnen worden geïnstalleerd zonder kroonringen, als de bevestigingslus in de lengterichting van het lichaam van de wobbler is geplaatst. De haken bevinden zich stinger aan de staart, zodat de doppelganger bij het naar voren bewegen tegen het lichaam wordt gedrukt. Dit vermindert haken. Met dubbele haken tegen het lichaam gedrukt passeert de wobbler goed begroeiing, snags en andere obstakels onder water. Tijdens een pauze worden de haken verticaal neergelaten, waardoor de scherpe stingers zichtbaar worden. De snoek bijt in de regel tijdens de pauze. Net geopende dubbele haken zijn klaar om aan te vallen.

Met zo'n verandering kunnen er theoretisch meer storingen zijn. Maar ten eerste kan het verlies van de wobbler bij het haken een grotere overlast zijn dan een mislukking. En ten tweede, als je tijdens het vervangen let op de juiste grootte van de vervangende haken, dan zal het haken er over het algemeen niet onder lijden. De enkele haak is zo op de wobbler geïnstalleerd dat bij het bewegen de stinger naar boven is gericht. Zo kun je veel haken voorkomen.

Haaksterkte

Haken worden maximaal belast bij het haken van een bijtende vis. Het is belangrijk dat de haak niet breekt of buigt onder dergelijke belastingen. De keuze van de benodigde haaksterkte wordt bepaald door testen of door de reputatie van de haakfabrikant.

Met een tang en een bankschroef wordt getest of de haak buigt of breekt. De kop of bovenkant van de voorslag wordt in de bankschroef geklemd en de onderkant van de haak wordt gebogen met de tang. Aan de hand van dergelijke tests kan worden vastgesteld of de geselecteerde haak aan zijn doel kan voldoen.

De dikte van de draad waarvan de haak is gemaakt, heeft een directe invloed op de sterkte-eigenschappen. De sterkte (elasticiteit) wordt ook beïnvloed door de harding van het haakmetaal. Hoe dikker de draad, hoe minder penetratievermogen de haak heeft. En omgekeerd, hoe dunner de draad, hoe makkelijker de haak de harde bek van de vis kan penetreren. Bij het vissen op snoekbaars is het bijvoorbeeld niet aan te raden om haken van te dik draad te gebruiken. En omgekeerd, bij de jacht op een groot roofdier moeten haken van dik draad worden gekozen, het is beter als ze ook gefacetteerd zijn.

Haken voor het zeevissen verschillen van haken voor zoet water doordat ze een speciale beschermlaag hebben. Zeewater is een agressieve omgeving voor metaal. Dankzij de verschillende coatings op zoutwaterhaken wordt het metaal minder aangetast door oxidatie door zeewater. In zoet water roesten zulke haken niet en blijven ze lang scherp.

De sterkte van de haak kan dus worden beoordeeld aan de hand van:

• de reputatie van de fabrikant;
• draaddikte en uitharding;
• de aanwezigheid van anticorrosie en beschermende behandeling
• In de praktijk kun je de sterkte vooraf controleren met een bankschroef en een tang.

Siliconen kunstaas

Siliconenaas is uitgerust met verschillende haken: haak op een jigkop, offset, enkele, dubbele en dreggen. De keuze wordt bepaald door het siliconen aas zelf en de uitrusting waarmee gevist gaat worden.

Bij het uitrusten van een siliconen aashaak moet je letten op de grootte. Hij moet passen bij de grootte van het aas. Als de haak te groot is, zal het aas niet goed spelen, en te klein - de vis zal slechter gehaakt zijn. Bij het uitrusten van groot siliconenaas worden naast jigkoppen en offset haken ook speciale tuigages gebruikt:

Haken op het aas kunnen worden versierd met dons van veren, dons of synthetische materialen. Een scherpe angel en de juiste haakmaat is de sleutel tot het goed haken van vis.

Auteur: Bob Nudd is een ervaren visser met meer dan 20 jaar ervaring en winnaar van vele wedstrijden.