Kopvoorn vangen vanaf een boot in een drift

In mijn verre jeugd ging ik vaak op bezoek bij mijn oma in het dorp. Daar maakte ik voor het eerst kennis met deze sterke en mooie vis. De uitrusting was natuurlijk helemaal niet lastig - een hazelaar met een vislijn eraan vastgebonden en een dobber gemaakt van een ganzenveer, maar desondanks liet de roodbaars zich goed vangen op een sprinkhaan die zich onder mijn voeten verzamelde.

De tweede keer dat ik rood-peper schoonheden ontmoette was tijdens de periode van het beheersen van het spinnen, toen hij vermengd met de kater en meivliegen werden gevangen op de Sozhsky perekat bij het vissen op kleine roterende bladen. Maar, zoals je weet, de eetlust komt tijdens het eten, en na een korte tijd wilde ik om te jagen voor hem meer doelgericht, want de beet van de kopvoorn te vergeten, waarschijnlijk onmogelijk, en zeker niet verward met iemand.

Gaandeweg bleek dat de "thuis"-rivieren in mijn omgeving niet erg rijk zijn aan natuurlijke rollen, en de bestaande zijn behoorlijk ingedrukt, dus je moet vele kilometers met de auto afleggen op zoek naar de kleinste anomalieën bij de restanten van oude bruggen of in een boot stappen. Natuurlijk zijn er in het tweede geval vrijwel onbeperkte mogelijkheden, want er zijn tal van door de stroom uitgespoelde steile hellingen met stapels drijfhout aan de Dnjepr, en de toegangen tot dergelijke plaatsen worden ook beschermd door ondoordringbaar struikgewas. En zoals je waarschijnlijk al geraden hebt, zal dit verhaal gewijd zijn aan het vangen van kopvoorn met kunstaas en met behulp van een boot.

Plaatsen van vangst

Als er een volledig onbekend en nieuw gebied is gepland om te raften, dan begint alles heel standaard, namelijk met de bestudering van satellietbeelden om een deel van de meest overvloedige bochten en uitgespoelde oevers te selecteren, waar de voorjaarsoverstroming verschillende toplassen brengt. Naast dit type zijn niet minder interessant de gebieden bij eilanden of kleine geulen waar de rivier pas onlangs is begonnen met het maken van een nieuw kanaal. De stroming op zulke plekken is meestal heterogeen en zit vol met kleine binnenwateren, waarin kopvoorns vaak graag rusten en wachten op prooien die van bovenaf zijn gevallen of door de stroom zijn meegebracht.

Natuurlijk niet verwaarlozen en kleine kuststromen achter een aantal kaap, als ze elkaar ontmoeten op de weg of een aantal eenzame snags op de stroom, want heel vaak in de afwezigheid van kopvoorn in de "klassieke" plaatsen is het dergelijke afwijkingen kan het hele resultaat te brengen en geven veel emoties.

Lokaas

Wat betreft de keuze van bepaald aas tijdens het raften, dit onderwerp is zo uitgebreid dat je er zelfs meerdere artikelen aan kunt wijden. Daarom zal ik proberen om alleen de belangrijkste punten en criteria voor het kiezen van een wobbler afhankelijk van specifieke omstandigheden kort te belichten.

Het meest fundamentele punt - het is de horizon van bedrading, want als we banale niet zal de vis te bereiken, dan zullen we niet schelen, noch de kleur, noch de frequentie van het aas, noch de grootte ervan. Natuurlijk zijn er dagen dat het hem niets kan schelen, maar er waren ook gevallen waarin zelfs een klein verschil in diepte doorslaggevend was. Dit geldt vooral voor oppervlakte pluggen, wanneer hij bijvoorbeeld 's ochtends reageert op aas dat letterlijk onder het wateroppervlak gaat en een karakteristieke "snor" achterlaat, en tijdens de lunch wil hij dat het aas iets dieper gaat - in centimeters twintig vanaf het oppervlak.

Dezelfde "grillen" in de golavl kan worden en met betrekking tot de frequentie van oscillaties van het aas. En voorkeuren kunnen variëren, niet dat afhankelijk van het tijdstip van de dag, en gewoon uit zijn stemming, zelfs in aangrenzende gebieden van de rivier. En in een bocht van de bobastomu geven aas bijna zonder zijn eigen spel, en stroomafwaarts op de volgende bocht het resultaat brengt al aas, fatsoenlijk geladen spinnen zijn spel.

Wat betreft de kleur van het aas voor kopvoorn, ben ik een aanhanger van de versie dat dit moment tijdens het raften niet zo belangrijk is als wanneer je vanaf de kant vist, dus ik laat me leiden door de algemene regels voor de keuze, afhankelijk van het licht en de helderheid van het water, en gewoon mijn persoonlijke voorkeuren.

Als ik alles generaliseer, dan ziet het schema er over het algemeen als volgt uit - hoe hoger de activiteit van kopvoorn, hoe vaker ik onderwateraas met actief wild gebruik en omgekeerd, hoe lager deze is, hoe dieper ik de wobbler met de laagst mogelijke snelheid moet geleiden.

Een paar "favorieten" bijvoorbeeld:

Snasti

Bij het kiezen van een spinhengel voor raften laat ik me leiden door dezelfde principes als bij het vissen vanaf de kant. In principe is het dezelfde "stream" lights met een test tot 10-14 gram aan de bovengrens, omdat dit type in de meeste gevallen een zekere krachtreserve in de steel heeft en je zo nodig de visserij redelijk kunt forceren, als je een echt trofee-exemplaar bijt of de vangst in een breekijzer gaat.

Bijvoorbeeld:

Op de test ga ik uit van de voorgestelde aas, maar hier met het gebruikte snoer is niet erg ondiep en gelden meestal maat #0.8 als we uitgaan van het Japanse classificatiesysteem. De reden hiervoor is een - heel vaak de noodzaak om niet te laten de kopvoorn "gaan in een kronkelen", goed, en bovendien extra weerstand tegen schuren is ook niet overbodig. Om dezelfde redenen ben ik niet oppervlakkig en met de grootte van reels, het kiezen van de grootte van 2500-c3000 op SHIMANO of 2506-2508 op de oude afmetingen van DAIWA.

Wel of geen leiband - het hangt meer af van je voorkeuren, omdat het de vangst niet noemenswaardig beïnvloedt. Ik gebruik sinds kort een shock leader van fluorcarbon, voornamelijk als extra bescherming van het hoofdkoord tegen schuren en om overlappingen van aas tijdens worpen te voorkomen.

Tactiek en vissen

Hier lijkt alles heel eenvoudig en tegelijkertijd zijn er een aantal punten die te maken hebben met het feit dat de visser zelf niet statisch is en voortdurend in beweging is met de boot ten opzichte van de plaats waar de vis wordt geparkeerd. Bijvoorbeeld, met dezelfde bedrading "stroomopwaarts" blijft alles precies hetzelfde als bij het vissen vanaf de kant, alleen de snelheid van de selectie van het snoer neemt iets toe, maar met de bedrading "op de drift" of "lus" is alles compleet anders. Vanwege het feit dat de boot sneller beweegt dan het aas, worden er geen volwaardige versies van dergelijke bedrading verkregen en zijn de elementen ervan alleen aanwezig aan het begin van de beweging van het aas. Daarom wordt de bedrading meestal bijna loodrecht op de stroming uitgevoerd en verandert alleen de snelheid waarmee het snoer wordt opgepakt en dus de snelheid van het aas. Als je gaat azen op de hoofdstroom of in de buurt van een bijzonder "appetijtelijke" snags kan het nuttig zijn om een kleine pauze in te lassen of zelfs de wobbler vast te houden, zodat hij alleen door de kracht van de stroming hing en speelde. Deze techniek werkt heel vaak op momenten dat we zagen dat de vis uitging voor het aas, maar het niet aanviel, en in het geval van een dergelijke mislukking ziet ons aas er letterlijk uit als een malek, die volledig uitgeput is en van de laatste kracht om vast te houden aan de stroming.

Ook heel belangrijk bij het vissen vanaf een boot is de nauwkeurigheid van het gooien. Omdat onder de steile oevers vaak genoeg kopvoorns aan de waterkant staan en als ze niet te dokineren zijn, is het aas niet in zijn gezichtsveld of kan hij banaal voor het niet gaan. Maar met een nauwkeurige treffer knabbelt niet zelden "aan het spit", wanneer de kopvoorn niet eens reageert op het spel van de wobbler, maar gewoon op zijn val in het water.

Wees dus, net als bij het vangen van elke vis, niet bang om te experimenteren met aas en de bedrading ervan. Het resultaat kan immers elke schijnbaar onbeduidende verandering met zich meebrengen en de vis zal je aas met consistentie beginnen aan te vallen, ondanks het feit dat hij er een minuut geleden nog leek te zijn en dat niet was.

En vissen vanaf een boot is precies het geval wanneer je je niet hoeft te vervelen vanwege de steeds veranderende omstandigheden. De hele tijd moet je experimenteren, iets veranderen, iets oppikken. Want zelfs als je de boot op dezelfde route laat varen, zullen de omstandigheden van het bedraden op zijn minst een beetje, maar veranderen, en weer moet je helemaal opnieuw beginnen en dat is waarom ik van raften hou.

Auteur: Bob Nudd is een ervaren visser met meer dan 20 jaar ervaring en winnaar van vele wedstrijden.