Anatomie van de legering. Kraan

Er is iets zo unieks en aantrekkelijks aan vlotvissen dat ik elke keer weer uitkijk naar een reis naar onontgonnen gebieden, waar het nog steeds heel zeldzaam is om mede-spinvissers te ontmoeten en in trotse eenzaamheid van de natuur te genieten. Kleine rivieren met hun overwoekerde en ondoordringbare oevers hebben een speciale charme , natuurlijk , Maar soms is het niet minder productief om langs de Dnjepr te raften, onder de steile hellingen waarvan ook zeer interessante metgezellen leven.

In de regel jaagt iedereen tijdens het vissen vooral op kopvoorn, maar vanaf de tweede helft van de zomer verschijnt "in de bijvangst" heel vaak gerich, en op een mooi moment was ik gewoon nieuwsgierig - en of het mogelijk is om deze tijdens het raften doelgericht te vangen. Het bleek dat het heel goed mogelijk is, en bovendien is dit proces niet minder interessant en spannend dan wanneer je vanaf de kant op de rollen vangt.

Natuurlijk verscheen het resultaat niet meteen, en moest er letterlijk meer dan een kilometer langs de rivier worden "gewaaid" voordat er enig begrip werd gevormd, waar je hem precies kon vangen en wat je daarvoor moest doen. Natuurlijk zijn de rivieren en visomstandigheden voor iedereen compleet anders, evenals het gedrag van de reu zelf, dus al het volgende materiaal is eerder een inleidende excursie, geen directe gids voor actie.

Visplekken

Gebieden met een omgekeerde stroom kunnen zeer effectief zijn

In de regel wordt het gebied waar je gaat raften thuis gekozen. Het wordt zo gekozen dat er zoveel mogelijk interessante plekken zijn. In principe is het een kuststrook, maar als in het geval van kopvoorn meestal werken puin, gelegen nabij de kust, dan voor zherekh is het wenselijk dat ze zo ver mogelijk weg. Natuurlijk moet de hoofdstroom ook in de buurt passeren.

Niet minder productief zijn ook gebieden met een omgekeerde stroming, en de beet kan hier zowel in het "omgekeerde" als aan de grens van de stroming worden verwacht. Dit is te wijten aan het feit dat de hengst op zulke plaatsen twee gedragsmodellen heeft. Voor mezelf heb ik ze voorwaardelijk verdeeld in hinderlaag kater en patrouille ... De eerste, zoals duidelijk blijkt uit de naam, staat meestal achter een schuilplaats en wacht tot het voedsel zelf naar hem toe komt. Maar de tweede patrouilleert meestal in een bepaald gebied en breekt alleen "achterom" als hij een gemakkelijke prooi ziet.

Dichter bij de herfst beginnen te werken en zandverstuivingen, mondingen van kleine rivieren en beken. In het algemeen, al die plaatsen waar verschillende kleine dingen zich graag ophopen tijdens de trek naar overwintering.

Lokaas

De keuze van het aas hangt af van de visomstandigheden

Als je het heel beknopt schrijft, zou het er zo uitzien - alles wat je hebt. Want afhankelijk van de specifieke plek wordt er specifiek aas gebruikt. Als de vangst in het puin ligt, dan Ik gebruik voornamelijk oppervlakte- en oppervlakteaasomdat alleen die je in staat stellen om daar te vangen zonder constant vast te komen zitten.

In de aanwezigheid in de snags vensters van helder water in de zaak gaan en de rest van het aas, maar ik geef nog steeds de voorkeur aan kleine oscillerende bladen of pluggen. Met de eerste kun je met behulp van pauzes een verticale component toevoegen, en met de tweede kun je letterlijk vanaf de rand van de oever of direct vanaf een bepaalde snag beginnen te vissen.

Kleine bladen zijn geschikt voor schone plaatsen

En hier in schone plaatsen zoals de rand van de beek en tegenstroom voornamelijk gebruik al zinkende minnow of kleine, smalle sprietjes. Dit is vooral te danken aan hun vermogen om niet te worden verstoord van het spel tijdens high-speed leads en een kleine slepen, want bij het werpen stroomopwaarts in de "reverse" zijn we al het aas leiden tegen de stroom in, en op dit moment en de hoofdstroom voert ook de boot naar beneden.

Bij het vissen op de spits in het assortiment van aas worden toegevoegd aan de reeks van aas en zware compacte messen of pilkers. De reden hiervoor is dezelfde - in de regel zijn dergelijke gebieden zeer uitgestrekt en vereisen ze een lange worp om zoveel mogelijk territorium te bestrijken. Maar bij het vangen op de vuilnisbelten met spitsen kunnen kleine ratelaars in het "menu" worden gebracht, omdat ze niet langer in de bodem "graven" en met hun actieve spel in staat zijn om hengsten van grote afstand aan te trekken.

De belangrijkste vechters:

Snasti

Het is beter om een paar sets te hebben

Natuurlijk is de set speciaal geselecteerd voor het kunstaas dat je op dat moment gebruikt. Daarom heb ik er meestal meerdere in de boot en vang ik ze afwisselend. De basisvariant is een light met de bovenste test tot 10/12 gram en lengte +/- 2 meter, waarmee je bijna alle soorten en types kunstaas die in zijn gewichtscategorie vallen kunt "sluiten". Ik geef de voorkeur aan buisvormige modellen met medium snelle lijn en reserve in de nok, omdat bij het vissen in snags moeten de vissen vaak in bedwang houdenHet er niet in laten gaan en er niet mee amandelen is geen verlangen.

Het tweede type is een spinhengel met een test tot 21 gram of tot een ons, die ik voornamelijk heb ontworpen voor zware sprieten of ratels. Stroi, nogmaals, ik geef de voorkeur aan matig snel of snel om de reden dat ze beter breien en de vis sneller vermoeien.

Favorieten:

In beide gevallen laat ik geen speciaal principe zien en meestal zijn dit dezelfde hengels waarmee ik vang en vanaf de kant. Maar metreels, raad ik aan niet ondiep te zijn en zelfs op licht te gebruiken ten minste 2500e grootte (door shimano), als de belasting op hun aandeel soms vallen vrij ernstig, dus het is beter om enige marge van veiligheid. Anders is de keuze van het model en de fabrikant - een kwestie van puur persoonlijk en afhankelijk van je mogelijkheden en voorkeuren.

Vanwege de vrij zware omstandigheden en de hogere eisen die aan de tackle met het koord worden gesteld, geef ik er ook de voorkeur aan om niet oppervlakkig te zijn en minstens #0,8 (volgens het Japanse nummeringssysteem) te gebruiken, of zelfs #1. Vanwege de grote hoeveelheid schuurmiddel zijn het vooral vieraderige varianten uit het middenbudgetsegment, omdat budgetkoorden ofwel sterk in diameter toenemen bij dezelfde breukbelasting, of heel snel "doodgaan".

Op dit moment:

Draden

Richting en snelheid spelen een beslissende rol

Hier beperk ik me misschien tot algemene aanbevelingen, omdat voor elk aas de bedrading en de stijl ter plekke worden gekozen en alles voor een groot deel afhangt van de handen van de eigenaar. Maar de richting van de bedrading en de snelheid tijdens het vlotten spelen soms een doorslaggevende rol ...

Meer dan eens hebben mijn partner en ik gemerkt dat wanneer we samen op dezelfde plaatsen vissen, ik een bink kan vangen en hij tegelijkertijd een kopvoorn. Er gaan letterlijk een paar uur voorbij en het beeld verandert drastisch in het tegenovergestelde. We visten zelfs specifiek met hetzelfde aas, maar over het algemeen was de situatie nog steeds elke keer hetzelfde. En toen kwam plotseling het besef dat de snelheid van bedrading die we hebben totaal verschillend is, dus afhankelijk van de stemming en de kater reageert hij er anders op. In het algemeen, als we de teksten wegnemen, dan wanneer de beet afneemt, is het altijd de moeite waard om te experimenteren met de snelheid van bedradingOmdat we niet op één plek vissen en het gedrag van de kater in verschillende delen van zelfs één rivier radicaal kan verschillen.

Met de stroom meedraaien is natuurlijker voor de gyrekh

Wat de richting van de bedrading betreft, heeft de praktijk uitgewezen dat het voor de staande in de beschutting van de tap natuurlijker is om het aas langs de stroming te voeren, niet ertegenin. Daarom Ik krijg de meeste aanbeten als ik stroomopwaarts bedraad. Maar toch zijn er momenten dat dit mannetje alleen geïnteresseerd is in het actief afvuren tegen de stroom en hij niets anders nodig heeft. Dat gebeurt vooral tijdens de piek van zijn activiteit bij zonsopgang of vlak voor zonsondergang.

Voor de rest kan ik zeggen dat de kater juist interessant is vanwege de onvoorspelbaarheid en het vermogen om steeds nieuwe opdrachten op te werpen. Daarom zijn er bij het vangen geen dogma's, elke keer moet je bijna vanaf nul beginnen, dus, zoals ze zeggen, alles ligt in jouw handen ...

Auteur: Bob Nudd is een ervaren visser met meer dan 20 jaar ervaring en winnaar van vele wedstrijden.