Oscillerende sleepnetten

Een oscillerende sleeplijn is het eenvoudigste maar toch meest complexe kunstaas. Er zijn geen spinvissers die niet weten hoe een oscillerende sleeplijn eruit ziet. Hij wordt ook wel "oscillerend", "koleblo" of "ijzer" genoemd.

De oscillerende trol is een kunstaas, meestal in de vorm van een gebogen metalen plaat met een haak. Meestal zijn de bladen van metaal, maar er zijn er ook van plastic. Een onderscheidend kenmerk van de oscillator ten opzichte van andere tiners en aas is de beweging in het water. Koleblo maakt tijdens het bedraden oscillerende bewegingen rond de bewegingsas. Ook tijdens de pauze speelt de wobbler op een bepaalde manier, waarbij hij naar de bodem zinkt.

In Rusland zijn er enorm veel vissers die op fluctuerend aas vissen. Hier zijn slechts enkele namen van populaire oscillatoren: Lozhka, Chernospinka, Atom, Prokhorovka, Uralka, Storling, Jubilee, enz. Veel buitenlandse fabrikanten van bladen zijn ook erg populair en hebben al lang visbekendheid verworven: Acme Kastmaster, Williams Wabler, Kuusamo Professor. Sommige spinners maken zelf met de hand schommelende bladen.

Verdeling van fluctuerende sleepnetten naar grootte

Een belangrijke kwaliteit die oscillerend aas onderscheidt van alle andere, is een hoog bereik met een uitstekende vangbaarheid. Er zijn geen visomstandigheden waarin dit of dat type oscillerende trolling niet zou werken samen met ander aas. Sinds de oudheid gebruiken vissers over de hele wereld het is de oscillerende trolling.

Voorwaardelijk kunnen oscillerende bladen worden onderverdeeld in drie groepen op basis van grootte en gewicht, en het belangrijkste, het beoogde voorwerp van de vangst.

1. De meest miniatuur Bladen hebben een massa van ongeveer 1 g en tot 10 g. Afmetingen tot 5 cm. Ze zijn bedoeld voor het vangen van forel, kopvoorn, yazya, baars en andere vissen. Voor het werpen van dergelijke gewichten gebruik je ultralicht spinmateriaal. De bladen hebben verschillende vormen en kleuren. De visser kiest uit ervaring de vorm van de bladen, kiest de juiste bedrading en kleur die geschikt is voor bepaalde visomstandigheden. Zulke bladen worden gebruikt voor het vissen in kleine rivieren en vijvers.

2. Medium Schommelende sprieten hebben een massa van 10 - 30 g en een grootte van 5 tot 11 cm. Het doel van de vangst op messen van deze grootte kan snoek, baars, snoekbaars, snoekbaars, snoekbaars, snoekbaars, snoekbaars, snoekbaars, snoekbaars, snoekbaars, snoekbaars, snoekbaars, snoekbaars, snoekbaars, snoekbaars, snoekbaars, meerval, zalm zijn. Dergelijke bladen worden gebruikt op kleine en middelgrote rivieren, vijvers en meren.

3. Oscillerende bladen van grote maat hebben een massa van 30 g en meer en een grootte van 11 cm en meer. Zulke messen worden gebruikt in een groot watergebied. Ten eerste zijn er in een groot wateroppervlak, zoals een stuwmeer, meer, zee, grote vissen. Ten tweede is een groot stuk kunstaas beter zichtbaar voor het roofdier dan een klein stuk. Op een groot wateroppervlak zijn er meer kansen om trofeevis te vangen. Het doel van de vangst op bladen van dit formaat kan snoek, grote snoekbaars, meerval, zalm, maar ook zeedieren zijn.

Bedrading oscillerende bladen

1. Uniform.

Alle trollers zijn geschikt voor gelijkmatige bedrading. Gooi het aas uit, wacht tot het diep is en je de vislijn gelijkmatig kunt oprollen. Veel trollers zijn kritisch voor de snelheid van de bedrading. Voor een bepaalde sleeplijn moet de snelheid individueel worden gekozen door te experimenteren. Als de troll te snel is, kan hij in een kurkentrekker gaan en zal zijn spel niet aantrekkelijk zijn voor de vis. Er is een wijdverspreide opvatting dat een goede oscillerende troller zich niet met het wild hoeft te bemoeien. Een goede troller trekt zelf het roofdier in de waterkolom aan.

Er is een soort sprieten die bewegingen produceren die lijken op de val van een blad uit een boom of zweefvliegtuig. Er zijn kunstaasjes die bij een pauze in de geleider beginnen te planeren in de tegenovergestelde richting van de geleider of opzij. Zulke sprieten kunnen lange tijd in de waterkolom gehouden worden, waarbij ze periodieke pauzes in de bedrading maken. Er zijn ook kunstaasjes die rondjes of halve rondjes om hun as maken in de ene of de andere richting.

Hoe langer de sleeplijn in het water ligt, hoe groter de kans dat hij wordt aangevallen door vissen.

2. Draden bij het vissen op stroming

Op de stroom worden in de regel runnels gebruikt. Hun profiel lijkt op dat van een wilgenblad.

Met deze vorm kun je goed op de stroming spelen (ze zeggen - "de stroming houden"), maar ook verdiepen tot de gewenste diepte. Gebruikt bedrading, zowel langs de stroming als tegen de stroming in. Zeer effectief vissen op oscillerende sprieten op de drift. In de regel wordt dit vissen vanuit een boot gedaan. Langs de stroom drijft de troller met periodieke releases van de vislijn en remmen. Het blijkt zoiets als een jig getrapte bedrading alleen, integendeel, van jezelf. Je kunt ook meespelen met de hengel. Eerst gooi je de sleeplijn met een lichte ruk omhoog, en dan laat je de vislijn los en laat je de fluctuator spelen, drijvend in de stroom.

Bij een sterke stroming en in turbulente rivieren worden compacte, zware bladen gebruikt. Dit is nodig om snel de gewenste diepte te bereiken en natuurlijk om de bedradingshorizon te behouden.

2. trekken

Twitching bedrading is perfect voor de meeste fluke. Bij dit type visserij wacht de spinvisser veel experimenten met bedrading. De oscillerende sleeplijn is eenvoudigweg gemaakt voor twitching bedrading. Het criterium voor de juistheid van de bedrading is de aanbeet.

In diepe stilstaande wateren of bij een niet-drukkende stroming zijn middelgrote en compacte zware bladen geschikt, die gemakkelijk de nodige horizonbedrading bereiken.

En in zwaar begroeid gras, waar over het tapijt van vegetatie slechts 0,5 - 1 m helder water ligt, zijn lichte en brede sprieten geschikt. Hun onderscheidende kenmerk is het vermogen om lang te vallen en in de waterkolom te planeren. Voor hen is het belangrijk dat ze niet verstrikt raken in het gras en spelen in een kleine corridor tussen het wateroppervlak en het grastapijt.

3. schietlood

Veel wobblers zijn geschikt voor loodlijnvissen, zowel 's winters als 's zomers vanuit de boot. Zeer effectieve jigbedrading, maar niet in alle reservoirs te gebruiken vanwege het grote aantal haken op de bodem.

Hoe kun je de speloscillatie verleidelijker maken?

Om de aantrekkelijkheid van het spel oscillerende op de rug haak wordt geplant twisters, vibro-staarten of zet een haak met een vlieg. Ook, als de bling wanneer bedrading in de kurkentrekker, genoeg op de haak om een down van draden of siliconen aas te hechten, dan is het spel schommelt gestabiliseerd, wordt de soepelste, minder sprawling en minder gevoelig voor het invoeren van de kurkentrekker. Maar in elke regel zijn er uitzonderingen. Er zijn bijvoorbeeld oscillerende bladen, waarvan het spel de rotatie om zijn as is. Het is immers nog niet bewezen of het spel van de wieken in de kurkentrekker minder aantrekkelijk is voor vissen. Daarom ligt hier een groot terrein open voor de creatieve spinvisser. Het belangrijkste criterium voor een juist gekozen aas en zijn spel is de knabbel van de vis.

Hoe vermijd je haken?

Om de kans op haken te verkleinen, zijn de trollers uitgerust met een enkele of dubbele haak in plaats van een dreg. Ook veel gebruikte sleepnetten zijn onthaakt. Deze hebben een bescherming van de haaksteel, meestal van staaldraad, maar soms ook in de vorm van siliconen aas. Je kunt het standaard T-stuk op een offset haak ook vervangen door een twister of vibrotail. Het blijkt een soort symbiose te zijn tussen een oscillator en siliconen aas. Tegelijkertijd wordt de angel van de haak verborgen in het lichaam van het siliconen kunstaas en kan zo'n trol veilig op sterke plekken worden geworpen.

Kleur van de troller

Tot het einde toe is dit aspect niet bestudeerd. Het is moeilijk om eenduidig te zeggen hoe de kleur van het kunstaas de vangst van een bepaalde vis beïnvloedt. Er zijn een aantal regels ontwikkeld in de loop der tijd, die geen honderd procent dogma zijn. Dus, in troebel water worden gepolijst tot een glans of bladen zuur-luminescente kleuren gebruikt. In helder water worden dicht bij natuurlijke of matte, discrete kleuren gebruikt. Bij het vangen van kopvoorn en zalm hechten spinvissers bijvoorbeeld veel belang aan de kleuren van het aas, en bij het vangen van snoek is kleur niet van primair belang. De keuze van de kleur is ook een gebied voor experimenterende vissers.