Leibanden voor feedervissen. Opbergsystemen voor leibanden

Een kleine goudvis is duur. Met andere woorden en kan niet worden gezegd, want het is de vishaak direct in contact met de vis en van de kwaliteit ervan, evenals van de kwaliteit van het hele systeem - de leiband, honderd procent afhankelijk van het eindresultaat.

Ik denk dat iedereen het hiermee eens is. Je kunt lang met een marker werken en een veelbelovend punt kiezen. Je kunt de juiste fysieke eigenschappen van het aas mengen en vis naar het punt lokken. Je kunt het materiaal nauwkeurig naar het gekozen punt werpen. Zelfs met het aas kun je het meteen raden. Een botte haak, oude vislijn of knopen aan de lijn van slechte kwaliteit kunnen alle inspanningen van de visser tot nul brengen. Het lijkt zoiets kleins... Maar hoeveel aandacht vraagt het van de visser.

Classificatie van riemen

Leibanden worden meestal ingedeeld (en dat is erg handig) op basis van de omstandigheden van het vissen en de doelvis. Uit deze waarden wordt de dikte en lengte van de lijn van de leiband gekozen, het model van de haak door de draaddikte en lengte van de voorslag, de kromming van de stinger. De onderstaande tabel is bij benadering, het is uitgewerkt door de praktijk in specifieke reservoirs.

Eisen aan de haak: scherp. De vorm wordt proefondervindelijk gekozen, analyseer het aantal knabbels, haken en vangsten. Als de vis na een aanbeet niet wordt gehaakt of tijdens het vissen losschiet, moet er iets veranderen. Of de haak is bot of de vorm is niet geschikt (houdt niet). De keuze van de haak hangt ook af van het gebruikte aas. Voor motten heb je een haak nodig die gemaakt is van dun draad, voor maïs - zodat het minder verwond raakt en niet wegvliegt, moet de haak gemaakt zijn van dikker draad. Voor wormen zijn de modellen met een langere weerhaak geschikter.

Eisen aan de lijn: vers, niet vervormd. Dit is vooral belangrijk bij het vissen op een agressieve bodem (zeepokken). Visuele inspectie bij het verwisselen van het aas moet verplicht zijn. Eventuele microtrauma's (sneetjes, inkepingen) kunnen leiden tot visverlies. Het is beter om de lijn in één keer te verwisselen. Ik vind het ook verplicht om de leiband te verwisselen bij het vangen van een trofeevis of na vervorming van de haak. Het komt voor dat de stinger een beetje buigt na het haken of het verwijderen van de haak uit de vis.

Het breien van riemen waarbij rekening wordt gehouden met alle kolommen van de tabel kan erg duur zijn in termen van tijd en materiaal. In dit geval kan en moet het proces worden geoptimaliseerd en moeten riemen met een vaste lengte worden gebreid. Bijvoorbeeld 50 cm. Als je een kortere riem nodig hebt, knip je de lus af en brei je een nieuwe. Als je een langere nodig hebt, kun je hem verlengen met behulp van een inzetstuk (inzetstukken).

Wat is een inzetstuk? Dat is eenvoudig. Het is een stuk visdraad met twee lussen aan de uiteinden. Het is ook op een vaste lengte gebreid. De lengte van het inzetstuk wordt proefondervindelijk gekozen, ieder voor zich. Opgeslagen in de leiband leiband 50 cm lang, gemakkelijk omgezet in leibanden van lengte 100 en 150 cm een of twee inzetstukken. In dit geval wordt het inzetstuk gebruikt van minder duur visdraad, wat enige besparing oplevert.

Het enige geval waarin ik geen inserts gebruik is bij het karpervissen. Daar zijn twee redenen voor:

1. Een riem langer dan 50 cm wordt praktisch niet gebruikt.

2. Overbodige verbindingen bij het karpervissen zijn voor mij zo kritisch mogelijk. Toch is karper geen brasem, zelfs geen grote.

Kleur van de haak. We zien dat er ook hier een rijke keuze is: zwart, rood, blauw, brons, zilver.

De keuze is aan de visser. Uit de praktijk heb ik maar één ding geleerd. Rode haak werkt veel beter bij het snel vissen op kleine vis - alver en voorn en chehoni. Voor de rest heb ik niet gemerkt dat de kleur invloed heeft op de vangst of de prestaties.

Gereedschap voor het breien van riemen

De minimale set gereedschappen voor het breien van riemen aan haken met een spade ziet er als volgt uit.

1. Direct verbruiksgoederen: haak en lijn vislijn.

2. Haaknaald: een hulpmiddel om de haaknaald vast te houden tijdens het breien van een riem. Dit hulpmiddel is vooral belangrijk bij het gebruik van kleine haaknaalden (van 20 tot 18).

3. Looplevyaz: een gereedschap om een lus te breien. Er zijn verschillende ontwerpen, waaronder met een schaal voor het breien van lussen van dezelfde grootte of een extractor.

4. Schaar of kniptang. Dit gereedschap is nodig om de rest van de vislijn op de haak en op de lus door te knippen. De belangrijkste vereiste zijn dunne en scherpe bladen. Scharen uit manicuresets zijn overigens zeer geschikt voor deze doeleinden.

Deze set is ook individueel. Je kunt rustig haken met je handen en lussen haken, vooral als je ervaring hebt of als je een haaknaald met een ring gebruikt. Gereedschap is ontworpen om het leven van de visser gemakkelijker te maken, vooral als er een groot aantal riemen wordt gebreid. Maar een schaar - dit is een hulpmiddel waar je niet zonder kunt. Knip de vislijn voorzichtig door, waarbij je heel korte stukjes overhoudt - staarten.

Van kwantiteit naar kwaliteit

Feeder tackle is universeel, je kunt er zowel kleine vissen als trofeevissen mee vangen. De benadering van het vissen is natuurlijk individueel. Dit geldt ook voor de lijnen. Voorn, brasem, tekhon, kroeskarper, karper... Hoeveel verschillende leibanden moet je in je vislijn hebben? Vislijnen met verschillende diameters, verschillende modellen en aantallen haken. Het is heel gemakkelijk om in de war te raken en niet systematisch leibanden te breien: wat als je zulke leibanden nodig hebt?

In de afgelopen twee seizoenen ben ik tot de stabiele gedachte gekomen dat de grote verscheidenheid aan haken en vislijn niet alleen het vissen bemoeilijkt, maar ook het proces van voorbereiding, het proces van het maken van lijnen en het opbergen ervan.

Hoe dit proces eruit zag op een vistrip. Ah, iets wat ik niet leuk vind is de realisatie op een vislijn met een diameter van 0,14 mm. Ik neem een riem met dezelfde haak, maar met een vislijn van 0,12 mm. En zo vijf keer de cirkel rond. Het is mogelijk om oneindig door de riemen heen te gaan, en de tijd verstrijkt ...

Hoe dit proces eruit zag tijdens de voorbereiding. Afgewerkte lijn van riemen aan een vislijn van 0,14 mm. Moet ik niet een rijtje riemen knopen met dezelfde haak, maar met 0,16 mm visdraad, voor het geval ze van pas komen?

Het optimalisatieproces verliep snel en pijnloos en nu kan ik mijn bevindingen delen. Nogmaals, dit is allemaal individueel en hangt af van de specifieke omstandigheden van het vissen.

1. Het gebruik van twee lijnen. In de ene zitten de lijnen voor het vangen van kroeskarper en karper, in de tweede - voor voorn, brasem en chekhoni. Kortom, voor alle andere soorten.

2. Diameter van de lijn. Ik heb geweigerd om vislijndiameters tot 0,12 mm en meer dan 0,20 mm te gebruiken. Dergelijke assortimenten dekken al mijn behoeften en verminderen de tijd om de juiste lijn te kiezen.

3. De fabrikant van de vislijn. Na twee jaar testen heb ik een vislijn geselecteerd die aan verschillende parameters voldoet: betrouwbaarheid, weerstand tegen agressieve omgevingen en tempo vissen, betaalbare prijsklasse en, wat ook heel belangrijk is, constante beschikbaarheid op de markt. Dankzij deze aanpak kon ik het aantal herhalende combinaties per haak (model en nummer) en lijn (diameter) verminderen.

3. Haakfabrikant. Een groot aantal merken, namen en modellen op voorraad geeft altijd aanleiding tot experimenteren en verstopt daardoor de leibox onnodig en bijna ongebruikt. Ik heb ook proefondervindelijk gekozen voor twee series haken voor het match- en karpervissen van twee fabrikanten.

4. Grootte van haken. Is het in de praktijk (niet in de sport) vaak nodig om haken van 20, 18 of 16 nummers te gebruiken? Als het er maar 16 zijn, dan zeer zelden. Om niet in de war te raken en geen tijd te verspillen aan overbevissing, is het beter om ze uit te sluiten. Wat heeft het voor zin om een grote rivierbrasem te voeren en erop te wachten met haak nummer 18 aan een vislijn van 0,09 mm? 10, 12 en 14 zijn de meest populaire maten, waarmee je maximale behoeften kunt dekken.

Wat krijgen we als resultaat? Laten we bijvoorbeeld een maat 10 haak nemen. Dit is een echt grote haak van vrij dik draad, die nodig is voor het vangen van sterke riviervissen. Dan is het beter om zo'n lijn op 0,16 mm lijn te binden. Een maat 12 haak van dezelfde serie (model) kan worden gebonden op 0,14mm vislijn, en een haak met nummer 14 - op 0,12mm vislijn.

Het blijkt dat er drie series riemen zijn voor haken van hetzelfde model. Als we er rekening mee houden dat twee modellen haken van verschillende fabrikanten in het "werk" worden genomen, zullen er zes series (of lijnen) riemen in de leibox zitten.

Opbergsystemen voor leibanden

Er is een groot aantal opbergsystemen voor leibanden. Van plastic strengen tot speciale koffers. Het belangrijkste verschil is het materiaal van vervaardiging en de methode van bevestiging van de riem. De meest voorkomende in de afgelopen jaren zijn de volgende soorten riemen.

1. EVA spoel in een plastic hoesje.

2. pin opbergsysteem in een plastic of houten kist (meestal zelfgemaakt).

De pin riemhouder is ontworpen met plastic of metalen pinnen (spijkers). In dit geval wordt de haak aan de ene spijker bevestigd en de lus aan de andere. Heel handig! Een belangrijk pluspunt - je kunt zelf een master maken of laten maken voor jouw behoeften: de lengte van de riemen, het aantal lijnen en de aanwezigheid van scheidingsstrips. De afstand tussen de nagels van 50 cm maakt het mogelijk om riemen op te bergen in veelvouden van deze lengte: 50, 100, 150 cm. Door een extra lat te installeren, bijvoorbeeld op een afstand van 20 cm van de lat waaraan de haak is bevestigd, kun je het aantal opties vergroten en riemen met lengtes van 20, 50, 80, 100 cm opbergen. Het is een kwestie van gemak. In mijn riemhouders zit geen extra stang, alle riemen hebben dezelfde lengte. De laatste regel is voor het opbergen van inzetstukken.

Het opbergsysteem op EVA-spoelen is universeler, er zijn geen beperkingen aan de lengte van de draad. Het duidelijke nadeel is de noodzaak om de leash vast te zetten met behulp van een stationaire naald of door de haak in de spoel zelf te steken (op de vraag dat de haak altijd scherp moet zijn). Het is om deze reden - gebruiksgemak - dat ik de pin leash reel op de eerste plaats zou zetten. Het enige wat je hoeft te doen is het deksel te openen, de gewenste leash te selecteren en deze te verwijderen. Het kost meer tijd om een leash van een EVA spoel te halen. Je moet niet alleen de juiste spoel kiezen en de leash eruit halen, je moet ook de volgende leash in de spoel bevestigen en de spoel zelf in het plastic hoesje van de leashouder plaatsen.

Twee andere belangrijke punten zijn het materiaal en de afmetingen. Een houten leibandhouder heeft een duurzamer lichaam. Hiervoor moet je echter betalen voor het gewicht. De riem met EVA-spoelen is compacter. Dit pluspunt wordt gecompenseerd door het ongemak van het verwijderen van de leiband. Het feedervissen is een "vuile" zaak (kleurstof in het aas, constant contact van handen met aas, aas en smaakstoffen). Als gevolg daarvan verliezen EVA bobbins na een aantal visreizen hun oorspronkelijke esthetiek.

Als we het bovenstaande samenvatten, kunnen we zeggen dat de haak en de lijn de onderdelen van het feedervissen zijn waarop je niet kunt besparen. Het zijn deze onderdelen van de uitrusting die direct in contact komen en "werken" met de vis, daarom heeft de kwaliteit ervan een directe invloed op het eindresultaat. Opslagsystemen van riemen en gereedschap voor de vervaardiging ervan - een kwestie van gemak en een kwestie van keuze van de visser zelf. Tegelijkertijd moet het aantal riemen optimaal en redelijk zijn.