Vangen op een mormysjka. Deel twee. Keuze van de plaats. Tactiek en vistechnieken

In het eerste deel van dit artikel hebben we het gehad over de voorbereiding van een visreis, dat wil zeggen het kiezen van uitrusting en uitrusting. Laten we het nu hebben over het vissen zelf.

I. Toekomstige plaats.

Om te winnen moet een generaal het slagveld goed kiezen. En een wintervisser om vreedzame vissen te vangen op mormyshka gaf zowel vangst als plezier - een goede plek voor een gat.

1. Zoeken.

Op grote wateroppervlakken vind je grote trofeeën. Het is echter moeilijker om de plek te raden, omdat je het reliëf van de bodem moet onderzoeken. Hier is het het meest rationeel om een echolood te gebruiken. Of om naar de truc te gaan - om je te oriënteren op de sporen van gaten van "ervaren" vissers.

Dezelfde truc werkt in kleine watergebieden. Hier kun je echter aanwijzingen vinden in oriëntatiepunten aan de kust.

De keuze van de plaats wordt ook beïnvloed door de tijd van het jaar. In het eerste ijsseizoen houden de vissen zich dicht bij de kust en in ondiep water, waar ze zich actief voeden. In de dovenwinter - rolt hij terug naar de diepten.

2. Verkenning door gevecht.

Er is een potentieel veelbelovende plek gevonden. Boor verdere gaten, afwisselend in een verspringende volgorde in elke richting op een afstand van 5-7 meter. Meet de diepte. Je kunt een schors van meerdere gaten maken. Het voeden met de stroom gebeurt in de regel door het tweede gat boven het werkende gat.

De volgende stap - ga rond elk punt en maak een paar draden. Als er vis zit, reageert die meestal op de eerste draden. Blijf niet te lang zitten, geen reactie op het aas - ga naar een ander gat. Markeer de plekken waar er geknabbeld werd. Daaromheen kun je nog een paar gaten boren.

3. Keuze van het aas.

Het is goed om te experimenteren met aas wanneer een veelbelovend gat is gevonden. Passieve vissen reageren in de regel goed op motten, actieve vissen worden verleid door gewone broodkruimels.

Als je op brasem mikt, geef dan de voorkeur aan verse, levende mot. Voor voorn is diepvriesvoer of paneermeel voldoende.

II. Techniek van het vissen op aas mormyshki.

Elke visser heeft zijn eigen individuele techniek, zoals elke vaardigheid, die geleidelijk wordt gevormd door ervaring. Veel hangt af van de omstandigheden, de stemming van de onderwaterbewoners, de tijd van het jaar en het model van de mormysjka. Er bestaan geen universele schema's. Laten we een paar algemene principes belichten.

1. Tijd van het jaar en de activiteit van animatie/spel.

De afhankelijkheid is eenvoudig. Op het eerste ijs en voor de lente reageren hongerige vissen beter op snelle animatie. In dove winterpauzes (tot 5 seconden) zijn vloeiende bewegingen nodig. Soms is het handig om over de bodem te bewegen of te tikken.

2. Voorkeuren voor vissen.

De stemming van de onderwaterbewoners kan alleen worden geleerd door op het stuwmeer te zijn. Een eenduidig antwoord op de vraag "hoe je in de winter op de juiste manier op een mormysjka (met een hulpstuk) kunt vissen" - dat is onmogelijk. Er zijn echter een paar tips waarop je kunt vertrouwen.

3. Geleidingen in stilstaand water.

In de regel is bedrading een cyclus van verschillende combinaties. Vaak reageert de vis goed op een onverwachte onderbreking en verandering van het ritme van de bedrading. Dit zijn de basismanieren om te animeren een aasvis:

4. eigenaardigheden van mormysjka bedrading op de stroom.

In de omstandigheden van bewegend water wordt vaak de zogenaamde "let down" toegepast. Mormyshka wordt tot op de bodem neergelaten en dan langzaam in kleine stapjes de vrijheid gegeven om stroomafwaarts te bewegen. Het voordeel van een dergelijke bedrading is dat je een grote ruimte onder het gat kunt bedekken.

5. Tijdens het vissen.

• De visser in de winter moet met zijn rug naar de wind zitten en de shuga tegen de wind in werpen. Op deze manier is het mogelijk om verstrikking van vislijn en ijsscherven te voorkomen;
• De vislijn moet tegen de wind in worden uitgeworpen, strikt naar één kant. Anders voorkom je overlappingen en knopen;
• Hoe trek je de vislijn correct aan? In dit geval kun je beter één keer kijken dan honderd keer lezen. Het schema ziet er ongeveer als volgt uit. De gewenste aanbeet. Je voelt de vis aan de haak.

Stap 1: Je brengt je rechterhand (de hand waarin je de hengel vasthoudt) zo ver mogelijk omhoog. Ten tweede - in de buurt van het gat, pak je de vislijn met twee vingers. Je brengt de linkerhand omhoog, respectievelijk laat je de rechterhand zakken en ook deze pakt de lijn voorzichtig op in de buurt van het gat.

Stap 2. Hef opnieuw en rechterhand op (beide op schouderhoogte). Op dit punt heb je al een paar meter tackle uit het water getrokken (je kunt de spanwijdte van tevoren tellen. Bij een volwassen man is het ongeveer 1,5 meter). Je ontklemt de vingers van de linkerhand en laat de lus los.

Stap 1 wordt nogmaals herhaald. Nu kun je de hengel weggooien en voorzichtig de rest van de lijn eruit trekken.

Conclusie

Tot slot herhalen we het nog een keer. Met ervaring worden vaardigheden geoefend, vandaar dat de techniek van het vissen met mormyshki geleidelijk aan elke wintervisser zijn eigen heeft. Hetzelfde geldt voor de selectie van spuitkoppen en de nuances van de tactiek. Dit materiaal geeft een overzicht van de punten die het proces van het beheersen van het mormyshen voor beginners kunnen vergemakkelijken.

Auteur: Bob Nudd is een ervaren visser met meer dan 20 jaar ervaring en winnaar van vele wedstrijden.