Wat is het beste weer om te vissen?

Niets houdt de gemoederen van sportvissers zo bezig als te willen raden of er vandaag beet zal zijn of niet. Op welke dag je beter kunt gaan vissen en welke vis beter zal pikken. Dit wordt beïnvloed door veel verschillende factoren, waarvan er één als natuurlijk wordt beschouwd.

Het weer, de luchtdruk en de tijd van het jaar zijn omstandigheden die universeel een zeer sterke invloed hebben op het gedrag van vissen, hun activiteit en voeding.

Het is geen geheim dat diezelfde snoek soms hyperactief is en elk aas grijpt dat hij op zijn weg tegenkomt. In zulke situaties hoef je niet eens prachtige bedrading en verschillende vistrucs toe te passen. Het is voldoende om gewoon een worp met het aas te maken. Maar in de namiddag verdwijnt de vis als sneeuw voor de zon en zelfs de meest bekwame vissers blijven met nul achter of vangen een habbekrats, ondanks hun ervaring en kennis.

Juist op dit gedrag van vissen hebben het weer en andere natuurlijke factoren een grote invloed.

Het probleem is dat de situatie met de berekening van zo'n dag en tijd nogal moeilijk is. En het probleem is niet alleen dat de nauwkeurigheid van de weersvoorspelling te wensen overlaat. Het grootste probleem is de dubbelzinnigheid van de meningen over deze of gene weerfactor in de meerderheid.

Aan de andere kant is niet alles helemaal slecht, er zijn weersfactoren, in verschillende seizoenen, ten opzichte waarvan je de vangst met een hoge mate van waarschijnlijkheid kunt voorspellen.

De invloed van de natuur op de visvangst het hele jaar door

Elke tijd van het jaar wordt gekenmerkt door andere weersomstandigheden en dienovereenkomstig reageren vissen anders op natuurlijke factoren. Voor sommigen zal deze informatie een waarheid als een koe zijn, maar voor anderen is het stof tot nadenken.

Om te proberen de afhankelijkheid van visgedrag van weersfactoren te begrijpen, laten we elk seizoen afzonderlijk bekijken.

Zomer

De populairste tijd van het jaar om te vissen. Het water is niet meer zo koud als in de lente en het wordt elke dag warmer, samen met de luchttemperatuur. Dit is de belangrijkste factor om ervoor te zorgen dat meer vissen klaar zijn met paaien en overgaan op actief munchen. Op ondiepe waterpoelen en rolletjes warmt het water als eerste op, waardoor jonge vis de neiging heeft om hierheen te komen, wat ook roofdieren aantrekt.

Niet-predaterende vissen beginnen zich meer en meer op te houden in de kustzone, wat degenen die graag vissen met dobber- en bodemmateriaal met knabbels tevreden stelt. Hoe warmer het water, hoe meer de stuwmeren tot leven komen.

Maar alles is goed met mate. Vooral op warme dagen, wanneer de luchttemperatuur ver boven het gemiddelde ligt, stopt de beet meestal, raakt de vis in een "comateuze" toestand en wordt vangen een groot probleem, ondanks alle trucs. Gedurende de hele zomer verandert er weinig aan de situatie, alleen in augustus, wanneer het water langzaam begint af te koelen, wordt het steeds moeilijker om roofvissen in ondiep water te vangen, waardoor het vissen met de jig relevanter wordt.

Herfst

Bomen laten hun kronen los, vegetatie op de oevers wordt zeldzamer, het water koelt meer en meer af samen met de luchttemperatuur. Hierdoor worden ooit overwoekerde reservoirs bevrijd van onderwater- en oppervlaktevegetatie en komen ze beschikbaar voor vissen.

Langzaam neemt de activiteit van sommige soorten af, andere, zoals zherech, beginnen zich in groepen te verzamelen, wat veel gemakkelijker te vangen is. Op dit moment is het het beste vissen voor pilkers.

De beste tijd om te vangen is niet noodzakelijk 's ochtends, zoals vaak het geval is in de zomer. Bovendien, hoe lager de temperatuur, hoe vaker je 's ochtends geen knabbel kunt verwachten. Vissen beginnen zich gedurende de dag te voeden.

De meeste vissen bewegen weg van de oever en geven de voorkeur aan diepe gaten en kanaalstortplaatsen. Door de daling van de watertemperatuur proberen de vissen minder te bewegen, maar ze voeden zich wel actief. Daarom wordt de herfst beschouwd als een tijd voor het vissen met spinnerij op trofeeën, wanneer vanuit de diepte vaak snoek of snoekbaars opduikt.

Als het weer het ijs begint te naderen, activeer je koudeminnende vissen, zoals de kwabaal, die de hele tijd in de holen slaapt totdat het water niet afkoelt tot 15-12 graden Celsius.

Vlak voordat het ijs breekt, neigt de activiteit van de meeste vissen naar nul, de stuwmeren lijken te bevriezen. Maar het duurt tot de vorst toeslaat en de watermassa's bedekt beginnen te worden met dun ijs, waarop vissers met winterkisten en boormachines al aan het rennen zijn.

Het eerste ijs wordt beschouwd als de meest succesvolle en productieve tijd voor het wintervissen. De vis schakelt over op de wintervoedingsmodus, maar het water is nog voldoende verzadigd met zuurstof, waardoor hij hyperactief kan zijn en naar elke uitrusting kan pikken. Maar de laatste jaren is er een tendens, wanneer de vorst toeslaat, wordt er een ijskorst gevormd, die de volgende dag met de opwarming verdwijnt, en als gevolg daarvan gaat de hyperactiviteit van de vis voorbij zonder dat de visser erbij betrokken is, en wanneer het ijs op een goede manier opkomt, blijft er van het eerste knabbelijs geen spoor meer over.

Winter

In de loop van de winterperiode neemt de visvangst systematisch af en gaat over in een bijna volledige afwezigheid. Zo'n periode wordt dove winter genoemd. Het zuurstofgehalte in het water daalt en in deze periode is een goede beet een zeldzaamheid. Zulke gevallen doen zich het vaakst voor op rivieren en stuwmeren, waar het ijs later opkomt dan op meren en binnenwateren, er een stroming is van wisselende sterkte en een groot wateroppervlak extra van zuurstof wordt voorzien door een groot aantal bronnen en sprengen.

Als het lente wordt, worden de vissen langzaam actiever. De vangst wordt stabieler.

Lente

Er ligt nog steeds ijs op de stuwmeren, maar de zon begint op te warmen, het knabbelen wordt beter en het ijs wordt gevaarlijker. Veel vissers brengen tijd door bij de gaten in afwachting van het laatste ijs.

Wanneer het ijs begint te dooien en te sissen in de zon door de stijgende temperaturen en een warmere zon, en verandert in een brokkelige puinhoop, maar de dichtheid het vissen nog steeds toelaat, kun je hyperactiviteit van verschillende soorten vis verwachten. Ironisch genoeg is het zo dat hoe slechter het ijs, hoe beter het knabbelt. Succesvol vissen op het laatste ijs is een legende. Het heeft ten eerste te maken met de voorbereiding op de overgang van de vissen naar de zomermodus van voeden, en ten tweede wordt het water geleidelijk warmer, beter verzadigd met zuurstof en de vis begint zich actiever te voelen, waardoor de eetlust wordt gewekt. Dankzij de temperatuurstijging bereiden de vissen zich ook voor op het kuitschieten en verzamelen ze energie.

Net als voor de ijsbreuk kun je na het smelten van het ijs vaak een korte pauze waarnemen, die snel eindigt met het begin van succesvol vissen op open water.

In veel regio's begint op dit moment het paaiverbod te werken en is het tijd om af te leiden van de winter, bijvoorbeeld floatvissen.

Hoe dichter de zomer komt, hoe vaker je vis kunt vinden in ondiepe delen van de rivier en bij de oevers. Steeds vaker levert vissen in de ochtend betere resultaten op.

Waarschijnlijkheid van verkeerde inschatting van de invloed van natuurlijke factoren

Er zijn zoveel weersfactoren die het gedrag van vissen op de een of andere manier beïnvloeden. De factoren die hier worden genoemd zijn fundamenteel, maar zelfs die werken niet altijd op die manier.

Probeer rekening te houden met deze factoren, maar neem ze niet als basis. Het komt voor dat vissen volgens alle indicatoren niet zouden moeten bijten, maar op deze dag bijten, alsof het hele jaar vol is, maar dit zijn eerder uitzonderingen.

Ga vissen, probeer, experimenteer en dan zal het aantal gelukkigen voortdurend groeien.