Jak wybrać haczyk do przynęt spinningowych?

Wiele razy spinningiści mieli do czynienia z sytuacją, w której drapieżnik chwycił przynętę, ale nie zaciął się. Nie jest to wina wędkarza lub drapieżnika, ale niewłaściwych haczyków.

Co najważniejsze, haki powinny być ostre i odpowiedniej wielkości.

Głównymi przynętami spinningowymi są blaszki, woblery i przynęty silikonowe.

Haczyk służy do łapania, zaczepiania zahaczonej ryby w celu jej późniejszego wyciągnięcia.

Różne haczyki są przeznaczone do różnych przynęt:

1. Oscylujący haczyk trollingowy jest wyposażony w kotwiczki, haki podwójne i pojedyncze. W niektórych przypadkach haczyk ma cztery lub więcej spodów.
2. Spinningowy troller, podobnie jak troller oscylacyjny, jest również wyposażony w kotwiczki, podwójne lub pojedyncze haczyki.
3. Wobler jest częściej wyposażony w kotwiczki i pojedyncze haki, rzadziej w podwójne.
4. Przynęty silikonowe są wyposażone w główkę jigową, haki offsetowe, pojedyncze, podwójne i kotwice. Duże, powyżej 13 centymetrów, wyposażone są w specjalne jigi, w których stosowane są różne haki.

Wybór haczyka do wędkarstwa spinningowego zależy od celu połowu. Haczyk powinien mieć odpowiedni rozmiar, aby ryba go zjadła i była na nim dobrze zaczepiona. Jeśli haczyk jest większy niż to konieczne, ryba nie będzie w stanie go połknąć i zaciąć się. Będzie wiele pustych brań. Czasami ryba uderzy. Jeśli natomiast haczyk jest zbyt mały, ryba połknie haczyk, ale nie zawsze się zaczepi. Będzie wiele zaczepów.

Na przykład do połowu okoni potrzebny jest mniejszy haczyk, a do połowu szczupaków - większy. Po wybraniu optymalnego rozmiaru haczyka liczba zaczepów jest minimalna, a ryba jest zaczepiana częściej i bardziej niezawodnie. Ważnym kryterium wyboru haczyka jest kwestia przepuszczania przynęty przez przeszkody wodne: roślinność, kamienie, zaczepy i wszystko, co może złapać przynętę w wodzie.

Hak do wobblera

Nie zawsze haki, w które wyposażony jest wobler, są początkowo odpowiednie i pasują do spinningu. Producent woblera głównie zwraca uwagę bezpośrednio na przynętę, obciążenie, a okucia są na drugim miejscu. Dlatego nie zawsze montowane haki są dobrej jakości i odpowiedniego rozmiaru.

Wybór haka do woblera powinien być uzależniony od następujących warunków:

1. Rozmiar dobierany jest w zależności od celu połowu.
2. Wybrany hak nie powinien kolidować z woblerem.
3. Przejście wobblera przez przeszkody wodne.

Użycie pojedynczego haczyka jest uzasadnione w delikatnym łowieniu na zasadzie "złów i wypuść". Pojedynczy haczyk jest mniej traumatyzujący dla ryb. Do takich połowów używa się również haczyków bez brody. Niezbędny rozmiar można określić na podstawie grubości woblera. Grubość nie powinna być mniejsza niż rozpiętość wybranego haczyka.

Liczba haków zainstalowanych na woblerze zależy od zadań, które są przypisane do przynęty. Często podczas łowienia szczupaków trzy małe haki zainstalowane przez producenta są zastępowane dwoma większymi. Podczas wymiany należy wziąć pod uwagę zmiany w grze woblera. Zainstalowanie zbyt ciężkich haków może zminimalizować zwijanie się przynęty. Montaż nowych okuć wpływa na pływalność woblera. Zmieniając wagę osprzętu, można zmienić pływający wobler z pływającego woblera w neutralnie wyporną przynętę, a z suspendera w wolno tonącą przynętę. Zmiana haków na woblerze to precyzyjne dostrojenie pracy przynęty.

Chwiejące się trolle

Ostrza oscylacyjne są z reguły wyposażone w pojedynczy, podwójny lub potrójny hak. Pojedyncze i podwójne haki są mocowane do wózków za pomocą pierścienia koronowego lub stałego połączenia za pomocą nitów lub lutowania.

Haki mocowane na stałe, głównie montowane w trollerach - odczepiane.

Każdy z trollerów jest przeznaczony do połowu określonych ryb. Na przykład mały troll - pilker jest wyposażony w mały trójnik do połowu okoni. Przy skubnięciu szczupaka lub dużego ćwieka taki haczyk nie będzie w stanie niezawodnie złapać ryby. Może też po prostu się odpiąć i podczas wyciągania. Stąd wniosek, że należy używać haka, który jest maksymalnie odpowiedni do głównego celu połowów.

W przypadku blaszek wahadłowych obowiązuje zasada, że rozpiętość haczyka lub haczyków powinna być w przybliżeniu równa szerokości blaszki. Ale jeśli chcesz łowić na wózek o szerokim korpusie małe ryby - bassy, potrzebujesz haczyka o mniejszym rozmiarze.

Fińska firma Kuusamo zrobiła to w oryginalny sposób, wyposażając swoje trolery w dwa haki jednocześnie. Na taki wózek dobrze łowi się zarówno szczupaki, jak i małe okonie. Aby zmniejszyć liczbę haków podczas zakładania ostrzy, zaleca się stosowanie podwójnych i pojedynczych. Hak, który ma mniejszy podpokład, sam w sobie jest już bardziej przelotowy niż trójnik.

Obrotowe ostrza

Wybór haka do obrotowego trollera zależy głównie od rozmiaru, a nie liczby podwiązek. Rozmiar podpórek powinien być w przybliżeniu równy szerokości płatka wirującego trollera. Do delikatnego łowienia stosuje się linki trollingowe z pojedynczym haczykiem bez brody.

Penetracja pyska ryby

Podczas połowu sandacza, który ma kościsty pysk, nakładane są specjalne wymagania dotyczące ostrości zaostrzenia haczyka wędkarskiego. Ostrość ostrza powinna być idealna, aby jak najlepiej penetrować pysk drapieżnika.

Należy rozumieć, że jeśli używasz kotwicy lub dwójki, aby złapać rybę, przebijając się przez usta, musisz włożyć trzy lub dwa razy więcej wysiłku niż przy użyciu jedynki. Dlatego często zaleca się stosowanie pojedynczej. Wówczas podczas zahaczania ryby cała siła zahaczenia jest przykładana do jednego punktu - żądła haczyka. W tym przypadku penetracja kościstego pyska jest znacznie łatwiejsza niż w przypadku kotwicy, gdzie siła zahaczenia rozkłada się na trzy żądła, co odpowiednio zmniejsza zdolność penetracji. Podczas łowienia pstrągów stosuje się również haczyki, które nie są wyposażone w brodę. Są one mniej traumatyczne dla ryb i mają maksymalną zdolność penetracji.

Na siłę przebicia haczyka ma również wpływ kąt, pod jakim ryba jest zaczepiona. Kąt między kierunkiem żyłki (między kierunkiem siły przyłożonej do haczyka) a żądłem haczyka powinien wynosić zero. W przeciwnym razie siła zahaczenia będzie mniejsza, haczyk wejdzie pod kątem, co da rybie większą szansę na zejście.

Zaczepić oscylujący troller na przynęcie

Położenie haczyka na trollerze oscylacyjnym jest bardzo ważne. Łatwiej jest pewnie wyciągnąć ugryzioną rybę za pomocą połączenia zawiasowego niż w przypadku, gdy haczyk jest przylutowany lub przynitowany do trolera. Ruchome połączenie z wędką trollingową daje rybie mniejsze szanse na ucieczkę. Kiedy szczupak wypływa na świecę, potrząsa głową, próbując na wszelkie sposoby pozbyć się haczyka, dzięki ruchomemu połączeniu z silnikiem trollingowym haczyk pewnie siedzi w pysku ryby.

Odwrotna sytuacja, gdy hak jest zamocowany w oscylującym trollerze stacjonarnie, czyli przylutowany lub przynitowany. W takim przypadku, podczas łowienia może dojść do momentu, w którym obrót głowy ryby, troller stanie się rodzajem dźwigni w stosunku do haka. W takim przypadku, jeśli żyłka pozostaje napięta, szczupak łatwo uwalnia się z haczyka.

Stacjonarne mocowanie pojedynczego lub podwójnego haka w trollerze oscylacyjnym nie tylko doskonale sprawdza się jako odhaczanie, ale także dobrze przecina pysk ryby. W porównaniu do krętlikowego połączenia haka, realizacja skubnięć na stacjonarnym połączeniu jest większa. Wynika to z faktu, że bez względu na to, jak szczupak chwycił troller, hak zawsze będzie skierowany w stronę szczęki ryby.

Okazuje się więc, że sztywno zamocowany hak jest lepszy w łapaniu ryb, a hak na krętliku daje mniejsze szanse na to, że ryba pójdzie na dno podczas wyciągania.

Pasywność Wobblera

W celu zwiększenia przepustowości woblera przez roślinność wodną i inne podwodne przeszkody, zamiast standardowych trójników, wobler jest wyposażony w podwójne lub pojedyncze haki. W tym przypadku, możliwość pozostawienia przynęty na zaczepach lub w trakcie oplatania jej trawą jest znacznie ograniczona.

Podwójne haki są wybierane o jeden do dwóch rozmiarów większe niż standardowe. Doppelgangery mogą być instalowane bez pierścieni koronowych, gdy pętla mocująca jest umieszczona wzdłuż korpusu woblera. Haki są umieszczone palcami do ogona, tak aby podczas ruchu do przodu doppelganger naciskał na korpus. Ogranicza to zaczepianie. Z podwójnymi hakami dociśniętymi do korpusu wobler dobrze mija roślinność, zaczepy i inne podwodne przeszkody. Podczas przerwy haki są opuszczane pionowo, odsłaniając ostre żądła. Branie szczupaka z reguły następuje podczas pauzy. Po prostu otwarte podwójne haki są gotowe do ataku.

Przy takiej zmianie teoretycznie może być więcej awarii. Ale, po pierwsze, utrata woblera podczas zaczepiania może być bardziej uciążliwa niż awaria. A po drugie, jeśli podczas wymiany przestrzega się prawidłowego rozmiaru haków zastępczych, to generalnie zacięcie nie ucierpi. Pojedynczy hak jest zainstalowany na woblerze w taki sposób, że podczas ruchu żądło jest skierowane do góry. Dzięki temu można uniknąć wielu zaczepów.

Wytrzymałość haka

Haczyki są poddawane maksymalnym obciążeniom podczas zahaczania gryzącej ryby. Ważne jest, aby hak nie złamał się ani nie wygiął pod wpływem takich naprężeń. Wybór wymaganej wytrzymałości haczyka jest określany na podstawie testów lub reputacji producenta haczyka.

Testowanie odbywa się pod kątem zginania lub łamania za pomocą szczypiec i imadła. Główka lub górna część haka jest zaciskana w imadle, a dolna część haka jest wyginana za pomocą szczypiec. W wyniku takich testów można zrozumieć, czy wybrany hak może spełnić swoje zadanie.

Grubość drutu, z którego wykonany jest hak, bezpośrednio wpływa na jego właściwości wytrzymałościowe. Na wytrzymałość (elastyczność) wpływa również hartowanie metalu haka. Należy rozumieć, że im grubszy drut, tym mniejsza zdolność haka do penetracji. I odwrotnie, im cieńszy drut, tym łatwiej jest hakowi wbić się w twardy pysk ryby. Na przykład podczas łowienia sandaczy nie zaleca się używania haczyków wykonanych ze zbyt grubego drutu. I odwrotnie, podczas polowania na dużego drapieżnika należy wybrać haczyki z grubego drutu, lepiej jeśli są one również fasetowane.

Haczyki do połowów morskich różnią się od haczyków do połowów słodkowodnych tym, że posiadają specjalną powłokę ochronną. Woda morska jest agresywnym środowiskiem dla metalu. Dzięki różnym powłokom na haczykach morskich, metal jest mniej podatny na utlenianie przez wodę morską. W słodkiej wodzie takie haczyki nie rdzewieją i pozostają ostre przez długi czas.

Tak więc siłę haka można ocenić na podstawie:

• reputacja producenta;
• grubość drutu i hartowanie;
• obecność obróbki antykorozyjnej i ochronnej
• W praktyce można wstępnie sprawdzić wytrzymałość za pomocą imadła i szczypiec.

Przynęta silikonowa

Przynęta silikonowa jest wyposażona w różne haczyki: haczyk na główce jigowej, offsetowy, pojedynczy, podwójny i kotwiczkę. Wybór zależy od samej przynęty silikonowej i sprzętu, na który ma być łowiona.

Podczas wyposażania silikonowego haczyka na przynętę należy zwrócić uwagę na jego rozmiar. Powinien on pasować do wielkości przynęty. Jeśli haczyk jest zbyt duży, przynęta nie będzie grała prawidłowo, a zbyt mały - ryba będzie gorzej zacięta. Podczas wyposażania dużych przynęt silikonowych, oprócz główek jigowych i haków offsetowych, stosuje się również specjalne olinowanie:

Haczyki na przynętę mogą być ozdobione puchem z piór, puchem lub materiałami syntetycznymi. Ostre żądło i odpowiedni rozmiar haczyka to klucz do dobrego zacięcia ryby.

Autor: Bob Nudd jest doświadczonym wędkarzem z ponad 20-letnim doświadczeniem i zwycięzcą wielu zawodów.