Drgawki. Część 1. Omówienie terminu i wybór sprzętu.

W Internecie można znaleźć wiele artykułów na temat tego, czym jest twitching. Ale kto może opowiedzieć o tej technice łowienia lepiej niż ktoś, kto ją praktykuje? Pracując nad materiałem, zwróciliśmy się do człowieka, który łowi woblery nawet zimą. Poniżej przedstawiamy podstawowe zasady łowienia na jerki wraz z komentarzem Ivana Kashitsina, eksperta Spinningline.

Termin

Słowo twitching oznacza w tłumaczeniu "drganie". Stąd zrozumienie, że drganie to animacja za pomocą różnej intensywności szarpnięć.

Za granicą istniało wiele terminów, na przykład szarpanie i drganie. W klasycznym rozumieniu pierwszy styl animacji jest bardziej ostry i agresywny. A drugi jest bardziej miękki, gładki. Jednak w Rosji szarpanie jest często kojarzone z okablowaniem szarpnięć - pewnym rodzajem przynęty. A pod drganiem rozumie się absolutnie każde szarpnięcie.

Składniki sukcesu

Składnikami sukcesu są odpowiedni sprzęt i umiejętności. Umiejętności rozwija się podczas treningu. Porozmawiajmy o tym, jak dokonać właściwego wyboru, aby przejść do niego z pełną mocą.

I. Wędka

Doświadczeni wędkarze mają w swoim arsenale więcej niż jedną wędkę spinningową do twitchingu. Dla początkującego najważniejsze jest, aby nie popełnić błędu przy wyborze przynajmniej jednej, pierwszej wędki.

* Porada nr 1, z którą spotkasz się w każdym artykule: wędka powinna być sztywna i krótka.

Ivan:

Powiedziałbym tak, wędka spinningowa nie powinna być długa. Powodem jest wygoda podczas wykonywania nawet najbardziej skomplikowanych animacji i rzutów. Logiczne jest, że nie zawsze wygodnie jest wykonywać precyzyjne i kontrolowane ruchy zbyt długą wędką. Dlatego długość od 1,8 do 2,3 metra można uznać za optymalną. Chociaż nie jest to aksjomat. Na wybór długości mogą mieć wpływ określone warunki i oczywiście osobiste preferencje. Zawsze są wyjątki.

Podobnie jest ze sztywnością. Logiczne jest, aby wybrać blank, który odpowiada stylowi okablowania. Twardy spinning - twardy styl. Jednak początkującemu trudno jest od razu zrozumieć, jak wygodniej i ciekawiej będzie animować przynęty. Dlatego polecam blanki o średniej sztywności. I oczywiście nie należy zapominać o zgodności testu i wagi przynęt.

Osobiście nie lubię "bić woblerów", każę im grać poprawnie. Dlatego też, w zależności od sytuacji, mogę na przykład wybrać szybką lub exstra-szybką, ze zmiękczoną końcówką, choć za klasyczną strukturę do twitchingu uważa się Regular-szybką.

* Wskazówka #2. Zwróć uwagę na płynność rotacji przy drganiach. Jest to konieczne przy rzutach na duże odległości.

Ivan:

Moim zdaniem nie jest to główny czynnik, a dalekie rzuty nie zawsze są potrzebne. W końcu przy zbyt dużej odległości można stracić kontrolę nad przynętą. Ogólnie rzecz biorąc, 40-50 metrów to więcej niż wystarczająco. Oczywiście w twitchu trzeba rzucać woblerami - czyli przynętami o dużej objętości, a więc pływającymi. Jednak nowoczesne wędki prawie wszystkie mają przyzwoite właściwości rzutowe. Ale ogólnie rzecz biorąc, lepiej jest preferować wędkę spinningową, której linka (geometria ugięcia blanku pod obciążeniem) jest średnio szybka.

* Końcówka #3: Lekki i rozstawiony uchwyt, aby uniknąć zmęczenia dłoni podczas podłączania przewodów (animacja jest wykonywana przez drążek).

Ivan:

Niewielka waga blanku to zawsze "+". A to, czy uchwyt jest dystansowany, czy nie, to tylko kwestia preferencji. Należy zwrócić uwagę na jego długość, która powinna być warunkowo krótka. Uchwyt nie powinien przeszkadzać w animacji.

II. Kołowrotek

W twitchingu stosuje się zarówno cewki bezwładnościowe, jak i multiplikatorowe. Główne wymagania - równomierne nawijanie żyłki i rezerwa mocy.

Ivan: W przypadku kołowrotków nieinercyjnych powiedziałbym, że nie nawijanie, ale dobre układanie. Niektóre modele potrafią układać żyłkę wizualnie równo, ale pętle i tak odlatują. Miałem takie doświadczenie.

Co do rezerwy mocy. Istnieje opinia, że łowienie na tweech bardzo szybko "zabija" kołowrotki. Nie zgodzę się z tym. Prawidłowa animacja jest wykonywana przez wędkę. Żyłka jest zwijana podczas przerwy w prowadzeniu. Tak więc stwierdzenie o zwiększonym obciążeniu kołowrotka jest mocno przesadzone. Ale w każdym razie kołowrotek powinien odpowiadać klasie mocy sprzętu.

III. Linia czy przewód?

Do twitchingu można użyć fluorocarbonu lub plecionki. Pierwszy ma zastosowanie w sprzęcie multiplikatorowym. Plecionka w naszym kraju jest najbardziej powszechna, ze względu na jej niską rozciągliwość, odpowiednio, zdolność do maksymalizacji kontroli nad przewodnością przynęty.

Ivan: Generalnie żyłka ma bardzo duży wpływ na zachowanie woblera. Interesujący fakt. Większość japońskich woblerów jest zaprojektowana do użytku z żyłką fluorocarbonową. Fluor ma ujemną pływalność, co znacznie wpływa na horyzont okablowania. Ponadto taka żyłka może się rozciągać. Aby zrekompensować jej rozciągliwość, w zdecydowanej większości przypadków w Japonii stosuje się twarde spinningi.

W naszym kraju jednak szeroko rozpowszechniona plecionka. Jej minimalna rozciągliwość pozwala na szybkie przeniesienie impulsu na przynętę. Dlatego do twitcha używałbym twardych spinningów bardziej przemyślanych.

Autor: Bob Nudd jest doświadczonym wędkarzem z ponad 20-letnim doświadczeniem i zwycięzcą wielu zawodów.